ตอนที่ : 28 หัวใจคนไร้ค่า

1501 คำ

13 หัวใจคนไร้ค่า “นิ่ม คืนนี้ไม่ได้ไปนอนที่ห้องของคุณกาลเหรอ” นางอ้อยถามคนที่กำลังก้มหน้าสำรวจดูเอกสารบางอย่างในมือ เพราะว่าปกติแล้วสุริยกาลแทบจะเรียกใช้รวงผึ้งแทบทุกคืน “ไม่ค่ะป้า พอดีว่านิ่มเป็นเมนส์ค่ะ” เหตุผลนี้ทำให้ทั้งคนพูดและคนฟังยิ้มออกมาเบาๆ อย่างโล่งใจ “แล้วนั่นดูอะไรอยู่ล่ะ” “เอกสารการสมัครเรียนค่ะ” “อ้าว ก็ไหนว่านิ่มหยุดไปแล้วไม่ใช่เหรอ” “ใช่ค่ะ แต่ว่านิ่มเคยคิดว่าจะลงเรียนใหม่” “มีเงินเหรอนิ่ม” “ไม่มีค่ะ ตอนแรกกะว่าจะเก็บเงินไปเรียนต่อ แต่พอเกิดเรื่องขึ้นนิ่มก็เลยไม่ได้ทำอะไรต่อ พอดีเพื่อนส่งเอกสารการสมัครเรียนมาให้ค่ะป้า นิ่มก็อยากจะลองดูเหมือนกัน” “แล้วจะทำยังไงล่ะ” “เอ่อ นิ่มขอยืมเงินป้าอ้อยก่อนได้ไหมคะ คุณกาลบอกว่าถ้าเบื่อนิ่มเมื่อไหร่ก็จะให้เงินนิ่มก้อนหนึ่ง หรือไม่ก็ถ้านิ่มหางานได้ก็จะเอาเงินมาคืนป้าอ้อย” รวงผึ้งหมายถึงช่วงเวลาที่สุริยกาลปล่อยให้เธอเป็นอิสระแล

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม