7
รวงผึ้งรสขม
รวงผึ้งยังคงทำงานแบบเดิมทุกอย่าง หญิงสาวมีหน้าที่ในการเป็นผู้ช่วยนางอ้อยในการทำอาหารเลี้ยงคนงาน หรือไม่ก็คอยพิมพ์งานให้หัวหน้าคนงานตามแต่ใครจะสั่งมา
“วันนี้มาพิมพ์เอกสารให้ฉันหน่อยนะนิ่ม” อดิษฐ์เอ่ยบอกหญิงสาวที่กำลังเดินเข้ามาภายในสำนักงานส่วนตัวของเขา ซึ่งสุริยกาลสร้างขึ้นให้เป็นที่ทำงานของเขาแบบพิเศษ โดยแยกออกจากออฟฟิศใหญ่ของที่นี่ นั่นเพื่อเป็นการให้เกียรติหัวหน้าคนงานในวัยสี่สิบห้าปีคนนี้ คนที่อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ของเขามาโดยตลอดตั้งแต่บิดาลาทางโลกเข้าสู่ทางธรรมไป
“ได้ค่ะลุงดิษฐ์” รวงผึ้งฝืนยิ้มให้อีกคน ก่อนจะเดินไปประจำโต๊ะทำงานของตัวเอง
“นิ่ม”
“คะ”
“เรื่องเมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง” ชายสูงวัยก็อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ ปกติรวงผึ้งเป็นคนน่ารักสดใสร่าเริง ยิ้มเก่ง แต่ไม่ค่อยพูดเท่านั้นเอง แต่พอผ่านเมื่อคืนนี้มาท่าทางก็ดูผิดธรรมชาติจากเดิมไปในทันที
“ไม่มีอะไรค่ะลุงดิษฐ์ คุณ
