บทที่ 1 หลงใหล (2)
1175 คำ
“อ๊าส์ น้องครีม...” ริมฝีปากหยักได้รูปเปล่งเสียงครางกระเส่าออกมาเป็นระยะ ๆ มือข้างที่ถนัดเรียงนิ้วชิดติดกันกำรอบท่อนเอ็นใหญ่ซึ่งกำลังแข็งขืนได้ที่รูดขึ้นรูดลงช้า ๆ เบา ๆ แล้วเร่งการกระตุ้นให้เร็วและแรงขึ้น
ในหัวของชายหนุ่มมีเพียงใบหน้าสวย ๆ และรอยยิ้มหวาน ๆ ของเด็กสาว จนต้องเอ่ยเรียกชื่อเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“น้องครีม อ๊าสสสสส์!” น้ำรักระรอกแรกไหลทะลักทะลายออกมาพร้อมกับเสียงคำรามดังลั่น
ยังหรอก เขายังไม่พอ
เตโชใช้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้จับบริเวณคอหยัก นิ้วกลางหนีบหนังตรงเส้นสองสลึงไว้กับนิ้วชี้ กระตุกมือขึ้นลงเป็นจังหวะ รู้สึกเสียวจนพอใจจึงเปลี่ยนมาใช้มือกำตรงโคนให้ลึก สาวขึ้นจนมือหลุดออกจากท่อนเอ็นลำใหญ่ จากนั้นใช้มืออีกข้างรูดขึ้นใหม่ ทำสลับมือกันไปมา
ระหว่างที่ทำก็นึกถึงแต่ใบหน้าของเด็กสาว หากตอนนี้เธอนอนอยู่ใต้ร่างพร้อมเปล่งเสียงครางหวาน ๆ ขอร้องอ้อนวอนให้เขาช่วยทำให้เธอมีความสุข มันจะรู้สึกดีแค่ไหน
“น้องครีมของเฮีย อ๊าส์~” น้ำสีขาวขุ่นจำนวนมากมายพวยพุ่งออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปลดปล่อยออกมาเท่าไหร่ก็ไม่สาแก่ใจ ราวกับความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด
เธอทำอะไรกับเขากันแน่
เพียงแค่คิดลมหายใจก็ขาดช่วง ตรงนั้นมันปวดหนึบ ต้องการปลดปล่อยอีกเหลือเกิน
แกร๊ก! แอ๊ดดดด!
ประตูห้องนอนถูกเปิดออกด้วยฝีมือของ 'ต้นกล้า' ลูกน้องคนสนิท เนื่องจากเตโชโทรเรียกให้มาหาตั้งแต่เช้า
“ครับนาย”
“คืนนี้หาผู้หญิงมาให้กูสักคน” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยขึ้น ใจเขาอยากจะสั่งให้ลูกน้องไปฉุดดารินทร์มาให้ด้วยซ้ำ แต่เมื่อนึกถึงรอยยิ้มนั้นก็อดทะนุถนอมเธอไว้ไม่ได้
“ครับ?” ต้นกล้าเอียงคอถามให้แน่ใจอีกครั้ง เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
เจ้านายของเขาหรืออยากจะซื้อกิน? ถ้าสั่งให้เขาไปกระโดดน้ำตายยังจะเป็นไปได้มากกว่า
“กูต้องการผู้หญิงที่สะอาด”
คำว่า 'สะอาด' ที่เตโชหมายถึงคือผู้หญิงที่บริสุทธิ์ผุดผ่องไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน
“ครับนาย ผมจะรีบจัดการให้ครับ” ต้นกล้าก้มหัวให้เตโชเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกมาจากห้องด้วยท่าทางคิดไม่ตก
แล้วเขาจะหามาจากไหนล่ะ ผู้หญิงแบบที่เจ้านายต้องการ
หาผู้หญิงที่บริสุทธิ์ยากพอ ๆ กับงมเข็มใต้มหาสมุทรนั่นแหละ
“เป็นอะไรวะลูกพี่ หน้ามึงเครียดแต่เช้าเลย”
“ถ้าจะเรียกกูว่ามึง ก็ไม่ต้องเรียกกูว่าลูกพี่ตั้งแต่แรกไหม” ต้นกล้าตอกกลับเพื่อนบอดี้การ์ดอย่างไม่ใส่ใจนัก เนื่องจากเขากำลังเครียดเรื่องจัดหาผู้หญิงไปให้เจ้านายคืนนี้
“ช่างเรื่องเครียดก่อนเถอะลูกพี่ มาดูน้องครีมไลฟ์สดดีกว่า”
“ไม่ล่ะ!” ต้นกล้าตอบกลับไปสั้น ๆ เขาไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรทั้งนั้น นอกจากคิดหาทางทำตามคำสั่งของเจ้านาย ทว่าเสียงดีดกีต้าร์เป็นจังหวะที่ไพเราะกับเสียงร้องเพลงใส ๆ กลับดึงความสนใจของเขาไปเสียอย่างนั้น
“ดูอะไรอยูว่ะ”
“น้องครีมไลฟ์สด ปกติน้องจะชอบไลฟ์ตอนกลางคืนนะ สงสัยวันนี้วันหยุดก็เลยไลฟ์ร้องเพลงตั้งแต่เช้า”
“กูขอดูหน่อย”
“ปกติกูหวงนะ เห็นว่าเป็นลูกพี่หรอกถึงยอมให้ดู” เพื่อนบอดี้การ์ดยื่นแท็บเล็ตไปให้พลางเอ่ยพูดต่อ “น้องกำลังหาเงินจ่ายค่าเทอมอยู่ เด็กมันน่ารักเลยอยากช่วยโดเนทเงินให้”
“กำลังหาเงินค่าเทอมอยู่เหรอ” ต้นกล้าพึมพำพลางยกยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ครีมขอบคุณทุกคนที่โดเนทกันเข้ามานะคะ ทุกคนน่ารักและใจดีกับครีมมาก ๆ ขอบคุณที่เอ็นดูครีมขนาดนี้ วันนี้ครีมขอตัวลาไปก่อนนะคะ แล้วเจอกันใหม่น๊า” สองมือเล็กโบกลาทุกคนในไลฟ์พร้อมรอยยิ้มสดใสกระชากใจคนมอง ขณะที่กำลังปิดไลฟ์ก็เห็นข้อความเด้งขึ้นมา
TK : ตามมาจากไลฟ์สดครับ คืนนี้น้องครีมสนใจไปร้องเพลงในงานเลี้ยงวันเกิดไหมเอ่ย สามารถเรียกเงินได้ไม่อั้นเลยนะ
อยู่ ๆ ก็ได้งานร้องเพลงแบบงง ๆ อยากจะตอบตกลง แต่ขอลองเชิงดูหน่อยดีกว่า เผื่อเป็นมิจฉาชีพหลอกให้เธอไปทำงานฟรี จะได้เลี่ยง ๆ ไว้ทัน
ดารินทร์ : ครีมคิดค่าร้องเพลงสำหรับคืนนี้ 10,000 บาท จ่ายค่ามัดจำ 6,000 บาท พร้อมรับงานค่ะ
TK : ขอเลขบัญชีด้วยครับ
ดารินทร์ : เลขบัญชี xxxxxxxxxx ธ. ควีนแบงค์
น.ส. ดารินทร์ โอนแล้วแจ้งสลิปด้วยนะคะ
TK : ส่งรูปภาพ
พี่โอนให้เลย 10,000 บาท พี่รู้ว่าน้องครีมไม่เบี้ยวพี่หรอก
เย็นนี้เจอกันตามที่อยู่นี้เลยนะครับ
ที่อยู่ xxx/xx หมู่ x ถนน xxxxx ซอย x
ดารินทร์ : ขอบคุณนะคะ
ดวงตาคู่สวยลุกวาวเป็นประกาย ไม่คิดว่าจะได้งานที่ทำเงินขนาดนี้ แถมยังได้เงินก่อนเริ่มงานเสียอีก
เด็กสาววิ่งไปกระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียง ก่อนจะเตรียมเสื้อผ้าสำหรับไปงานวันเกิดคืนนี้
หลายชั่วโมงต่อมา...
ดารินทร์นั่งแท็กซี่ไปตามที่อยู่ที่ได้รับ ทันทีที่ไปถึงที่นั่น เด็กสาวแบกกระเป๋ากีต้าร์มองบ้านหลังใหญ่พร้อมเปล่งเสียงร้องว้าวออกมาเลยทีเดียว บ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้ทำไมถึงจ้างเธอมาร้องเพลงกัน
ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย
กดกริ่งได้ไม่นาน เหล่าคนใช้ที่ต้นกล้าสั่งงานไว้ก็ออกมาต้อนรับ เชิญดารินทร์เข้ามานั่งรอที่สวนนอกบ้าน ก่อนจะเอาน้ำส้มและขนมมาให้เธอทาน
ดารินทร์ทานขนมเข้าปากคำแล้วคำเล่าด้วยความหิว เนื่องจากยังไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่เที่ยง เพราะมัวแต่ตื่นเต้นและซ้อมร้องเพลงตามที่ลูกค้ากำหนด
ไม่รู้ว่าทานขนมและน้ำไปนานเท่าไร ร่างกายของเธอเริ่มร้อนรุ่มจนต้องปลดกระดุมเสื้อออก สติของเธอค่อย ๆ เลือนรางเข้าไปทุกที
ในที่สุด ดารินทร์ก็ฟุบตัวลงบนโต๊ะหมดสติไปด้วยฤทธิ์ยาที่ถูกวางไว้ในน้ำส้ม
“จัดการ” ต้นกล้าออกคำสั่ง เนื่องจากเตโชต้องการเพียงร่างกายไม่อยากเห็นใบหน้าของผู้หญิงที่กำลังจะนอนด้วย
เหล่าลูกน้องจึงช่วยกันเอาผ้าดำมาคลุมหน้าของเด็กสาวไว้ตามคำสั่งของลูกพี่ ก่อนจะอุ้มเธอขึ้นไปให้เจ้านายบนห้อง
มาแล้วค๊าบบ
เฮียเขาหลงน้องไม่ไหว เรียกน้องแล้วร้องอ๊าส์ใหญ่เลย
คอมเมนต์พูดคุยกันนะงับ
- ผู้เขียน
