หลังจากกลับมายังจวนท่านแม่ทัพใหญ่แล้ว ทั้งสองก็มุ่งตรงไปที่ห้องหนังสือ
“ไปแจ้งฮูหยิน คุณชายรอง คุณชายสามว่าข้าให้มาพบ” เสียงทุ้มทรงอำนาจเอ่ยสั่งพ่อบ้านหม่าที่เดินตามหลังมา
“ขอรับ” หลังจากรับคำของผู้เป็นนายเสร็จจึงเดินแยกออกไป
เมื่อรอสักพักก็พบร่างบางระหงก้าวเดินมาพร้อมกับบุตรชายทั้งสามของตนซ่งหนิงเฉิงจึงแปลกใจเล็กน้อย มิใช่ว่าบุตรชายคนโตติดภารกิจกองทัพอยู่หรอกหรือ
“คาราวะท่านพ่อขอรับ/คาราวะท่านแม่เจ้าค่ะ” บุตรทั้งสี่คาราวะบุพการีที่อยู่ตรงข้ามตนพร้อมกัน
“มานั่งนี่ก่อนเถิดจวนเอ๋อร์ มิใช่ว่าช่วงนี้เจ้าต้องฝึกทหารในหน่วยของเจ้าหรือ” ท่านแม่ทัพใหญ่ซ่งเอ่ยถามสิ่งที่สงสัย
“ข้าสั่งงานกุนซือเหวินไว้แล้วขอรับ เนื่องจากได้รับรายงานว่าน้องเล็กโดน (ลัก) พาตัวเข้าวัง ข้าจึงรีบกลับมารอที่จวน” ซ่งเยว่จวนตอบผู้เป็นบิดาด้วยแววตาเคร่งเครียด
“ข้าต้องขออภัยที่ทำให้ทุกคนต้องเป็นห่วงนะเจ้าคะ” เยว่กวางก้ม
