บทที่20

1262 คำ

อารมณ์โกรธตลอดการเดินทางถูกดับด้วยเสียงหัวเราะของลูกสาวซึ่งตอนนี้กำลังนั่งเล่นอยู่กับคุณย่าโดยข้างๆ นั้นมีพ่อตัวดีนั่งโอบกอดอยู่ไม่ห่าง แม้ภาพนั้นจะทำให้ยิ้มได้ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกหงุดหงิดเขาอยู่ดี “อ้าวหนูทราย มาถึงแล้วเหรอลูก” คุณวันดีเป็นคนแรกที่หันมาเห็นการมาของเธอถึงได้ร้องทักขึ้น ต่างจากอีกคนที่เอาแต่สนใจลูกสาวในอ้อมกอด ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตนในสายตาก็ไม่มีผิด มันน่านัก เขากล้าดียังไง! “สวัสดีค่ะคุณป้า หนูดีคะมาหาแม่หน่อยค่ะ” หญิงสาวกล่าวทักทายเจ้าของบ้านก่อนจะร้องเรียกบุตรสาวด้วยน้ำเสียงปกติ ไม่นานร่างเล็กในชุดน่ารักที่เธอจำได้ว่าไม่เคยมีมาก่อนจะค่อยๆ เดินตรงเข้ามาหากัน “หนูไม่ควรไปไหนมาไหนโดยไม่บอกแม่แบบนี้นะคะ รู้ไหมว่าแม่เป็นห่วงแค่ไหน” หญิงสาวเลือกที่จะพูดกับลูกด้วยน้ำเสียงที่ดุเพราะไม่อยากให้ลูกไว้ใจคนมากจนเกินไป แม้คนๆ นั้นจะเป็นพ่อของแกก็ตามที! “หนูดีขอโทษค่ะค

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม