บทที่11

1222 คำ

ธเนศเองก็กำลังมัวเมาไปกับความสุขล้นที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน ความอ่อนนุ่มของเรือนร่างหอมกรุ่นสั่งการให้สมองของเขาหยุดคิดไปชั่วครู่ สิ่งเดียวที่หมายมั่นคือทำทุกทางเพื่อคว้าเส้นชัยตรงหน้ามาครอง “อ่าส์…” ชายหนุ่มครางกระเส่ายามละริมฝีปากเข้ามาครอบงำปลายถันอวบอิ่มก่อนจะดูดกลืนมันแรงๆ ให้สาสมกับความปรารถนาล้ำลึกที่กำลังค่อยๆ ฆ่าเขาให้ตายลงอย่างช้าๆ ต่างจากคนถูกกระทำที่เริ่มลืมเลือนในหลายๆ สิ่ง ใจที่รักมั่นใจอีกคนทำให้เอื้องทรายสมยอมตามเขาไปในที่สุด “เจ็บ! อ๊ะ วิน! พอแล้ว…” หญิงสาวกรีดร้องสุดเสียงเมื่อพาลพบกับความเจ็บร้าวสุดบรรยายที่ค่อยๆ ถูกแทรกเข้าสู่ใจกลางสาวที่ไม่เคยมีใครหน้าไหนสัมผัสมาก่อน มันเจ็บจนเธอเผลอจิกเล็บลงที่กลางหลังอีกคนที่ไม่ยอมฟังอะไรเลย ทั้งยังขยับโยกอย่างรุนแรงทันทีที่แก่นกายฝังลึกสุด “แน่นอะไรอย่างนี้ อื้ม…วิเศษที่สุด” น้ำเมาที่ดื่มเข้าไปทำธเนศไร้ซึ่งสติที่ควร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม