8
มหาวิทยาลัย
ช่วงสัปดาห์นี้เป็นช่วงที่อาจารย์แทบไม่สอนแล้ว มีแต่บอกแนวข้อสอบซึ่งจะเริ่มในสัปดาห์หน้า เลิกคลาสไวกว่าปกติให้เวลาที่เหลือเอาไปติวแทน ฉันนั่งอยู่กับเพื่อนที่ใต้ตึกคณะ ท้องฟ้าครึ้ม ๆ คล้ายจะมีฝน อีกทั้งลมยังโชยเย็นสบาย
“น้องโย บ่ายสองคุณเพจะเข้ามานะ ไปเจอกันที่ตึกอธิการนะน้อง” รุ่นพี่เดินมาบอก ฉันพยักหน้ารับแล้วดูนาฬิกาข้อมือ เหลือเวลาอีกร่วมครึ่งชั่วโมง
“ไปเลยปะล่ะ ไปนั่งอยู่แถวนั้นเลย” ลูกหมีถาม
“กูเข้าไปด้วยได้ป้ะ อยากคุยกับคุณเพ”
“เสียมารยาทนะแอล เขาไม่ได้เชิญแอล” ใบบัวตอบยายแอล เล่นเอาอีกฝ่ายหน้าเหวอก่อนจะกระฟัดกระเฟียดเง้างอนที่ถูกดุไปตามประสา
“คุยไรวะ” ฉันลองถาม รู้สึกยายนี่จะมีอะไรบางอย่างที่ฉันไม่รู้ และเธอก็เก็บเงียบไม่ยอมปริปากบอก
“ไม่บอก” แอลยักไหล่แล้วจึงปรับน้ำเสียงให้เรียบนิ่ง “ถ้ารู้สึกว่าเขาใช้ชีวิตเราเป็นสิ่งเดิมพัน ก็อย่าไปแคร์ อย่าให้เขาทำอย่างนั้
