ตอนที่ 34
“เป็นไงบ้างเราน่ะ...สบายดีไหม พอดีพี่ว่างเลยแวะซื้อของมา ให้น่ะ” พริมโรสตอบพร้อมกับหันไปสั่งให้เขมชาติรีบเอาของเข้า
“นี่คุณ...ถือดี ๆ หน่อยสิ แล้วก็...วางให้มันเบา ๆ หน่อยสิ เดี๋ยวของก็พังหมดหรอก”
“นี่คุณ...”
“พี่เขมกับพี่พริมไม่น่าลําบากเลยนะคะ” พิชชภรณ์รีบพูดขึ้นก่อนที่เขมชาติจะทันได้พูดจบ ด้วยกลัวว่าจะเกิดเรื่อง เหมือนคราวที่แล้วอีก เพราะนํ้าเสียงที่บ่งบอกอารมณ์ของชายหนุ่มนั่นเอง
“ลําบากอะไร...ไม่เลย จริงไหมคะ...ที่รัก” พริมโรสรีบบอกกับน้องสาวตัวเอง ก่อนจะหยอดคําหวานไปให้ชายหนุ่ม
“แล้วนี่ขาดเหลืออะไร บอกพี่ได้นะ...เดี๋ยวพี่จัดการให้”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณแม่กับพี่วิก็เพิ่งซื้อของมาให้...ตอนนี้พี่กรกับหนิงยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไปเก็บที่ไหน” พิชชภรณ์พูดก่อนจะหยุดเมื่อนึกขึ้น ได้ว่า พริมโรสมีความรู้สึกอย่างไรต่อสองคนนั้น
“พี่พริมขา...อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้ผ่านไปได้ไหมคะ...เ
