ตอนที่ 29
เมื่อทุกคนเข้าไปในห้องรับแขกแล้ว พิชชภรณ์ขอตัวไปเอานํ้ามาให้คุณวิภาดากับวิลาสินี โดยที่เขมกรจะตามเข้าไปช่วยแต่ถูกวิลาสินีขวางไว้เสียก่อน
“นายน่ะ...อยู่คุยกับแม่ เดี๋ยวฉันจะเข้าไปช่วยเมียแกเอง” พูดจบก็เดินตามพิชชภรณ์เข้าไปในครัวทันที
ทําให้เขมกรต้องนั่งคุยกับมารดาในห้องรับแขกหน้าบ้าน แต่เขาก็อดห่วงคนรักไม่ได้ เพราะกลัวจะถูกพี่สาวของตัวเองเล่นงาน และอาการชะเง้อชะแง้แลมองเข้าไปในครัวหลังบ้านของเขา ก็ทําให้ผู้เป็นมารดาอดรู้สึกหมั่นไส้ลูกชายตัวเองไม่ได้
“ชะเง้อมองอย่างกับพี่เรา จะทําอะไรเมียเรางั้นแหละ” ท่านประชด
“ครับ...ผมไม่ไว้ใจพี่วิ กับแม่” เขมกรพูดตามความรู้สึกของตัวเอง เพราะถึงยังไงเขาก็ไม่มีทางเชื่ออย่างเด็ดขาดว่า แม่ที่คัดค้านเรื่องที่ เขาจะแต่งงานกับพิชชภรณ์จนถึงขนาดขังเขาไว้ไม่ให้ไปไหน จะยอมอ่อนข้อจนยอมรับเขากับคนรักได้ง่าย ๆ นั้น ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่มีทาง เป็นไปได้ นิสัยม
