ณ โรงแรมสยามธาราตรงเคาร์เตอร์พนักงานต้อนรับ ในระหว่างที่ปราภัทรสรกับเพื่อนๆกำลังทำงานกันอยู่ ประจักษ์ก็เดินตรงเข้ามาพร้อมกับเอ่ยทักทายเธอและเพื่อนๆ
"สบายดีกันทุกคนนะ" ประจักษ์เอ่ยขึ้น
"ค่ะ" ปราภัทรสรยิ้มรับ
"สิ้นเดือนนี้ เราจะไม่ได้เจอกันแล้วสินะ" ประจักษ์จ้องมองใบหน้าปราภัทรสร
"เอ่อ ค่ะ" ร่างบางพยักหน้ารับพลางหลบสายตาชายสูงวัยที่จ้องมองมา
"ฉันขอให้หนูโชคดีนะ แต่ถ้าเปลี่ยนใจที่นี้ยังต้อนรับเสมอ" ประจักษ์ส่งยิ้มให้เธอ
"ขอบคุณค่ะ" ปราภัทรสรพนมมือไหว้ด้วยความนอบน้อม
"คุณพ่อคะ" หทัยรัตน์เดินตรงเข้าไปหาบิดา
"ฉันขอตัวก่อนนะ" ประจักษ์รีบเดินออกไปโดยไม่สนใจลูกสาวที่เพิ่งเดินเข้ามา
"คุณพ่อคะ!" หทัยรัตน์ตะโกนตามหลังบิดาอย่างไม่สบอารมณ์
"ได้ข่าวว่าเธอลาออกแล้วเหรอ" หทัยรัตน์หันไปทางปราภัทรสร
"ค่ะ" ปราภัทรสรพยักหน้ารับ
"ดี พี่ชายฉันจะได้เลิกสนใจเธอสักที ขอให้โชคดีนะ ฉันขอตัว" พูดจบห
