เช้าวันใหม่ปราภัทรสรลืมตาตื่นขึ้นในช่วงสายของวันพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบห้องพักหรู ร่างบางค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งนึกถึงเรื่องเมื่อคืนระหว่างเธอกับคณากรด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เพราะเหตุนี้จึงทำให้เธอตื่นสายกว่าปกติ กว่าคณากรจะปล่อยเธอกลับห้องนอนเวลาก็ล่วงเลยไปจนถึงตีหนึ่งแล้ว
"ตื่นแล้วเหรอลูก วันนี้ทำไมตื่นสายจัง" ยายบัวเอ่ยขึ้น
"เอ่อ...คือเมื่อคืนแก้มนั่งดื่มกับคุณเคนเขาเพลินไปหน่อยจ้ะ"
"ยายว่าแก้มรีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะ คุณเคนเขารออยู่ข้างล่างน่ะ"
"เขาตื่นแล้วเหรอจ๊ะ"
"จ้ะ เพิ่งมาถามหาหนูเมื่อกี้น่ะ ยายบอกว่าหนูยังไม่ตื่น เขาก็เลยลงไปรอข้างล่าง"
"ยายจ๋า" ปราภัทรสรมองหน้ายายบัว
"มีอะไรหรือเปล่าลูก"
"แก้มตัดสินใจคบกับคุณเคนเขาจริงจังแล้วนะ ยายคิดว่ายังไงจ๊ะ"
"แล้วแต่แก้มเลยลูก ทำตามหัวใจของหนูเถอะ"
"ขอบคุณนะจ๊ะยาย ที่เข้าใจแก้มเสมอ"
"ความสุขของแก้ม มันก็คือความสุขของยายเหมือ
