บทที่ 16

1018 คำ

“ทำไมไม่กลับมาบ้านสักทีละคะรู้ไหมว่าลูกพีชรอพี่อยู่” หญิงสาวพึมพำในใจด้วยความน้อยอกน้อยใจ หญิงสาวเห็นว่าไม่ได้การเธอเลยคิดว่าเธอควรจะออกไปตามเขากลับบ้านมาสักที เธอจึงเลือกที่จะถามหาชายหนุ่มจากผู้จัดการไร่ที่มักไปไหนไปกันกับผู้เป็นนายอย่างสามีของเธอ "ลิ้นจี่ สายชลอยู่แถวนั้นไหมจ้ะ" "อยู่ค่ะคุณลูกพีช เดี๋ยวลิ้นจี่เรียกให้นะคะ" “ขอบใจจ้ะ” "คุณสายชล เห็นคุณนทีไหมคะ จะมืดค่ำแล้วยังไม่กลับเข้าบ้านเลย" "ผมเห็นล่าสุดตอนที่นายเดินเข้าไปในโรงบ่มไวน์นะครับคุณลูกพีช เดี๋ยวผมไปตามให้นะครับ" "อ่อ โอเค ฉันขอไปที่นั่นได้ไหม ฉันจะไปตามเขาด้วยตัวเอง" "ได้ครับ เดี๋ยวผมพาไปส่งเองครับ" สายชลขับรถมาส่งถึงโรงบ่มไวน์ "ขอบคุณมากจ้ะ" เธอนั่งรถไปกับสายชลจนมาถึงโรงบ่มไวน์ "ถึงแล้วครับ นายยังอยู่ข้างในจริงๆด้วยครับ" เขาสังเกตจากรองเท้าของชายหนุ่มที่ถูกถอดวางไว้ด้านนอก ไฟด้านในก็ยังคงเปิดทิ้งเอาไว้แสดงว่าเขายั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม