" นิตารักพ่อของลูกมาก รักเค้ามากค่ะ รักเสมอ แม้ว่าเค้าจะอยู่ตรงนี้หรือจะไม่อยู่ตรงนี้ก็ตาม "
นายถอนหายใจออกมา เค้าทำไมต้องมาฟังอะไรแบบนี้ด้วย นิตาตอบแบบยิ้มน้อยๆคล้ายกับคนพูดมีความสุขเหลือเกินที่คิดถึงไอ้นั่น
" ดึกแล้ว พี่ไม่รบกวนนิตาแล้ว นิตาพักผ่อนเถอะพี่กลับแล้ว "
เค้าลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป นิตาเช็ดน้ำตาตัวเองแล้วลุกขึ้นเดินตามเค้าออกไป แสงสว่างภายนอกรั้ว สาดส่องเข้ามาแล้วทั้งคู่ก็มองหน้ากันอีกครั้ง
" พี่ดีใจที่ได้เจอนิตาอีกครั้ง แม้ว่าครั้งนี้ที่เจอกัน ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปหมดแล้ว ถ้ามีอะไรโทรหาพี่นะนิตา โทรหาพี่ได้เสมอ "
เธอเดินลากขาตัวเองเข้าบ้าน เธอรู้ตัวเองว่าสมองเธอไม่สั่งงาน เค้ามาเพื่อ เพื่ออะไร มาดูว่าเธอแย่แค่ไหน หรือตั้งใจจะมาบอกเธอว่า เค้ามีความสุขดีและจะแต่งงานแล้วใช่ไหม นิตานั่งมองแหวนสองวงในมือ มันดีแล้วมันถูกแล้ว ความเหมาะสม สำคัญที่สุด เหมาะสม คู่ควร ร่ำรวย
