ความคิดถึงพามาที่นี่

884 คำ

​ เค้าไม่รู้เลยว่าระยะทางที่ขับรถมาใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงทำไมยาวนานขนาดนี้ เค้าเลิกงานแล้วตรงดิ่งมาที่นี่ทันที แต่ก็ยังค่ำจนได้ เค้ายังไม่ได้เห็นหน้าหลานสาวของเค้าเลย นิตากับพ่อของเด็กคงหน้าตาดีทั้งคู่เด็กที่เกิดมาคงได้รับส่วนดีจากพ่อแม่มาทั้งหมด อดคิดไม่ได้ว่าแม่เอาแต่ใจขนากนั้นลูกสาวของเธอคงไม่เอาแต่ใจเหมือนแม่นะ เค้ากดกริ่งหน้าบ้าน นิตาเดินออกมาเปิดประตู เธอยิ้มหน้าจืดเจื่อนให้เค้า เค้ารีบดันเธอเข้าบ้าน แล้วเดินนำหน้าเธอเข้าไป นิตาถอนหายใจออกมา "พี่นายมาทำไมคะ" เธอถามออกมาอย่างสุดทน "มาหาหลาน ยังไม่เจอเลย" เค้าตอบออกมา นิตากัดฟันตอบออกมา "ลูกหลับแล้วค่ะต้องตื่นแต่เช้าไปโรงเรียน" เธอบอกให้เค้ารับรู้ นายมองกองขนมที่รอการแพคใส่ถุง แล้วมองหน้า "ทำวันละกี่ร้อยชิ้น เยอะจัง" "ไม่แน่นอนค่ะ ทำตามสั่งขายส่งอย่างเดียว" เค้าถามเหมือนจะชวนคุย นิตานั่งที่ประจำแล้วลงมือทำงานต่อ คล้าย

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม