ตอนที่ 17 ข่าวลือกระจายทั่วหมู่บ้าน
"โอ๊ย!!!...ก็อย่างว่านั่นแหละ ของมันเคย ๆ พอขาดหายไปมันก็คันขึ้นมา ระวังผู้ชายในบ้านพวกเราให้ดี ไม่รู้วันดีคืนดีอาจจะไปโผล่อยู่บ้านข้าง ๆ ฉันก็ได้" เสียงสะใภ้จ้าวดังขึ้นมา พร้อมกับริมฝีปากที่เบะลง พลางมองมาทางริมถนน
"หึ...ฉันก็ว่าทำตัวสูงส่งไม่คบค้ากับพวกเรา ที่ไหนได้เหม็นเน่าไปทั้งตัว"
"นั่นน่ะสิ...ไม่รู้ว่าจะสั่งสอนลูกยังไง ไม่ใช่ว่าอีกหน่อยก็ให้ลูกหาเงินวิธีเดียวกันหรอกเหรอ" ซูฮุ่ยหมิงหยุดเดินเธอล้วงเอามีดที่เหน็บเอาไว้ตรงเอวออกมา ยกแขนเขวี้ยงไปยังต้นไม้ งูตัวใหญ่ที่เลื้อยลงมาถูกมีดปักลงกลางหัว ลำตัวและหางม้วนบิดเกร็ง ไม่นานก็แน่นิ่งขาดใจตายคามีดเล่มเล็ก
เสียงนินทาเหล่านั้นพลันเงียบลงพร้อมกับเสียงกลืนน้ำลายดังตามมา ซูฮุ่ยหมิงเดินไปดึงมีดของเธอออกมา เช็ดเลือดงูกับลำต้นไม้ใหญ่ เธอเสียบมันลงไปที่ข้างเอวเหมือนเดิม สายตาคมมองผ่านคนพวกนั้น ก่อนจะแสยะยิ
