“คาลอยู่ไหม? เห็นว่าวันนี้มาทำงานนี่”
รสาที่พึ่งรู้จากเพื่อนที่ทำงานที่นี่ว่าคาลวินกลับมาทำงานแล้วเธอเลยแวะมาหาเขาก่อนจะเข้าไปที่บริษัทของบิดาเธอ
“ครับ แต่ตอนนี้คุณคาลมีแขก”
ราวิลรีบบอก เมื่อคาลวินกับแขกที่เขาไม่รู้จักหายเข้าไปในห้องทำงานเกือบชั่วโมงแล้ว และไม่มีวี่แววว่าจะกลับออกมา
“เหรอ? สำคัญไหม?”
รสาถามขึ้น
“ผมก็ไม่ทราบ...”
“งั้นคงไม่สำคัญเท่าไหร่ ฉันเข้าไปละกันมีเรื่องอยากคุยด้วย”
“แต่...”
รสาไม่สนใจ เดินตรงไปที่ประตู ทำเอาราวิลทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อเขาต้องถูกด่าแน่ถ้าปล่อยรสาเข้าไป
พรึ่บ!
“เดี๋ยวก่อนครับ ถ้าเกิดคุณรสาเข้าไป คุณคาลต้องโกรธแน่ ให้ผมแจ้ง...”
ราวิลรีบวิ่งมายืนขวางประตู ทำเอารสาถึงกับชักสีหน้าใส่อย่างไม่พอใจ
“ไม่ต้อง ถอยไป นี่! ฉันบอกให้ถอยไปไง”
และรสาก็ผลักราวิลออก ก่อนจะจับที่เปิดประตู
แกร๊กๆๆๆ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คาลคะ นี่สาเอง ขอคุยด้วยหน่อยได้ไ
