บทที่ 17

1536 คำ

16 "ปล่อยนะทอส ปล่อย! ฉันจะไม่ไปกับคุณ! " "เงียบแล้วเดินตามมา! " เขากระชากแขนเธอให้เดินตามเขาเข้าไปในลิฟต์ หลังจากที่ลงจากรถ มันเป็นที่ที่เธอเคยมาแล้วครั้งหนึ่ง คอนโดของเขา "แต่นี่มันเวลางาน คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้! " พิมพ์ฝันรีบต่อต้านเพราะเห็นเขากำลังเดือด ถ้าเกิดเขาทำอะไรเธอขึ้นมาต้องแย่แน่ๆ เธอไม่ชอบแบบนี้เลย แต่สำหรับอีกคนเขากำลังคิิดว่าถ้าเธออยู่เฉยๆ ไม่โวยวายมันจะดีกับเธอซะมากกว่า "ฉันจะทำอะไรก็ได้ ถ้าฉันอยากทำ! " เขาฉุดกระชากเธอมาจนถึงห้อง พิมพ์ฝันยังคงดิ้นรนไม่หยุดทั้งที่รู้ตัวว่าสู้แรงเขาไม่ได้ แต่เธอกลัวมากกว่าถ้าเขาจะทำอะไรเธอตอนนี้ "ทำอย่างนี้แล้วจะมาขอโอกาส อย่าได้หวังว่าฉันจะให้" เธอพูดเสียงเรียบแล้วจ้องเขาอย่างไม่พอใจ "..." ทอสยืนนิ่งเมื่อได้ยิินประโยคนั้น เธอจะไม่ยอมแพ้แล้วพูดดีๆ กับเขาเลยสินะ เขาคลายเนกไทที่ผูกเป็นปมไว้แน่นนั่นออกแล้วขว้างมันลงพื้น ดันให้พิมพ์ฝันนั่ง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม