14
@บ้านพิมพ์ฝัน
พิมพ์ฝันตั้งสติแล้วลงมาจากบ้านเพื่อมาหาลูกชายตัวเองที่ตอนนี้นั่งเล่นอยู่กับยาย เธอเดินเข้าไปหาลูกแล้วอุ้มมาไว้ในอ้อมแขน
"แบทคุยกับแม่ฝันหน่อยสิคับ" พิมพ์ฝันอุ้มลูกชายของตัวเองขึ้นมานั่งบนตักที่โซฟาแล้วจ้องหน้านิ่ง
"กั๊บ"
"ต่อไปห้ามไปไหนมาไหนกับคนแปลกหน้าอีก รู้มั้ย! " เธอเริ่มดุเพราะความโมโหที่ยังคงค้างในใจ
"...ฝัน" แม่ของเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ เริ่มเตือน เธอขมวดคิ้วอย่างเครียดๆ แล้วพูดต่อ
"ห้ามเรียกคนคนนั้นว่าพ่อด้วย" ไม่รู้ว่าแบทเทิลจะเข้าใจที่เธอพูดมั้ยแต่เด็กชายก็พยักหน้าเหมือนรู้แล้วสนใจของเล่นที่ติดมือมาด้วยต่อ
"ฝัน! ฟังแม่นะ"
"..." เธอเงียบฟังผู้เป็นแม่พูด แม่คงพูดในสิ่งที่เธอไม่อยากยอมรับแน่ๆ
"แม่ว่าเขาไม่ได้ดูเลวร้ายอะไรนะฝัน เขาดูเป็นคนดีเอามากๆ เป็นผู้ใหญ่ และอยากจะรับผิดชอบเราด้วย" คนเป็นแม่พูดขึ้นเพราะความที่เป็นคนมองโลกในแง่ดี
"...แม่จะมั่นใจได้ยังไงค
