บทที่ 13

1906 คำ

12 "แม่ฝัน! " พิมพ์ฝันหันไปมองด้วยความตกใจที่ได้ยินเสียงของลูกชายตัวเอง แต่คนตัวสูงตกใจยิ่งกว่าที่เห็นคนตัวเล็ก เข้าก้มมองเด็กคนนั้นนิ่ง และคนเด็กคนนั้นก็มองเขากลับมาเช่นกัน สองคนจ้องหน้ากันกะพริบตาปริบๆ แต่ไม่มีใครพูดอะไรออกมา พิมพ์ฝันเห็นท่าไม่ดีจึงรีบขัดจังหวะทันที "บะ แบทเทิล เข้าบ้านลูก เดี๋ยวนี้! " แบทเทิลงั้นเหรอ ทอสคิดในใจแล้วทบทวนคำพูดของเธอเมื่อคืน ชื่อนี้ที่เธอบอกว่าลูก แล้วที่บอกว่าหน้าตาเหมือนผู้ชายคนหนึ่ง เขามองเด็กคนนั้นนิ่งอีกครั้ง ด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ "ใคร งับแม่" เด็กตัวเล็กหน้าตาน่ารักชี้หน้าทอสแล้วหันไปมองแม่ตัวเอง เป็นจังหวะที่ยายเดินมาพอดีและคงจะสงสัยไม่ต่างกัน คนเป็นแม่มองผู้ชายคนนั้นอึ้งๆ แล้วหันไปมองหน้าหลานตัวเองสลับไปมา "หัวหน้าฝันเองค่ะแม่" เธอพูดแล้วอุ้มแบทเทิลขึ้น ทำท่าจะเดินเข้าไปในบ้านอย่างไม่สนใจ "เข้ามาในบ้านก่อนสิคะ" "แม่! ไม่ต้องให้เขาเข้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม