"พี่พูดจริงเหรอ"
ฉันถามพี่นพตกใจ มันยิ่งกว่าบังเอิญแล้ว ทำไมชีวิตฉันต้องมีอะไรเกี่ยวเนื่องกับผู้ชายคนนี้ตลอดเลย ฉันเป็นแฟนคลับ รับเสือเขามาเลี้ยง แถมเขายังเป็นคู่หมายมาตั้งแต่เด็กด้วย
"พี่พูดจริงๆ ไอ้องศาขายต่อพี่เพราะไม่มีเวลาเลี้ยง และพี่ขายต่อแทนขวัญเพราะตั้งใจจะไปเรียนต่อสัตวแพทย์ที่ออสเตรเลีย"
ไข่ขาวเงยขึ้นมองฉันกับพี่องศาสลับกัน ก่อนที่มันจะคลานท้องติดพื้นไปหาเขา มิน่า...ถึงเชื่องกับพี่องศาและสนิทใจกับเขามาก ฉันสงสัยมานานหาเหตุผลมาตลอด คิดว่าเขาอาจจะใช้ทักษะพิเศษที่เคยเรียนมา
แต่ไม่ใช่...
มันเป็นความผูกพันต่างหาก เขานั่งลงลูบหัวไข่ขาว และเกาคางให้ จากนั้นเสือขาวตัวใหญ่ก็หงายท้องทำตัวอ่อนปวกเปียก มันเริ่มร่าเริงขึ้นแล้ว และมันก็เริ่มคุ้นชินกับทุกคน กลิ้งไปกลิ้งมาระหว่างฉันกับพี่องศา แถมยังมองหน้าเราอยู่เรื่อยๆ
"สรุปอาการเป็นยังไงไข่ขาว" พี่องศาถาม
"ดูแล้วน่าจะเรียกร้องความสนใจ
