“ไม่ได้หรอกครับ เอาไว้แต่งงานแล้วจะอุ้มนะ”
“โอ้ย! แค่นี้เอง”
มัลลิกาตื่นเต็มตา เมื่อแผนการไม่สำเร็จ ขยับนั่งหลังตรงมองหากระเป๋าชาแนลของตัวเอง เมื่อเจอก็คว้ามันมาถือ กำลังจะเปิดประตูลงไป ก็ถูกคว้าไหล่ไว้แน่น
“เดี๋ยวสิ!”
“อะไร!”
“อยู่นิ่งๆแป๊บนึงนะ”
พนาใช้มือซ้ายดันให้มัลลิกาหันหลังอยู่แบบนั้น ใช้มือขวาเปิดกล่องเพชรออกกว้าง หยิบมันมาถือไว้ ใช้มือสองข้างช่วยกันแกะ เสร็จแล้วก็สวมมันเข้ากับลำคอเรียวระหง โดยใช้มือรวบผมเธอไปไว้อีกด้าน ทุกอย่างดูทุลักทุเล แต่ก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
“ถามหน่อยเถอะ จะให้ใส่ทำไมตั้งสองเส้น”
“ก็เส้นนั้นเดี๋ยวเดียร์ก็ต้องถอดไง แต่เส้นนี้ห้ามถอดนะครับ ถอดได้แค่ตอนอาบน้ำอย่างเดียว”
กระซิบแผ่วชิดแผ่นหลังขาวเนียน ลากไล้จมูกสูดดมกลิ่นหอมหวานราวกับคนตายอดตายอยากมานมนาน กลิ่นกายหอมกรุ่นกระตุ้นตัวตนที่ซุกซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า เพียงแค่สัมผัสผิวนุ่มนิ่ม และได้กลิ่นของเธอ เจ
