"คุณชาลล์" เฌอบีตกใจที่เห็นชาลล์เดินพรวดพราดเข้ามา
"นายมีอะไรหรือเปล่าครับ" กันต์ตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสีหน้าพี่ชาย
"คุยอะไรกัน" ชาลล์ถามกันต์
"เรื่องงานนิดหน่อยครับ"
"งั้นเธอก็ออกไปได้แล้ว" ชาลล์หันไปบอกเฌอบีเสียงแข็ง หญิงสาวพยักหน้าและเดินออกไปอย่างอ้อยอิ่ง
ชาลล์มองหน้ากันต์ด้วยแววตาเย็นชาไม่เหมือนทุกครั้ง เขาเดินตามเฌอบีออกไปโดยไม่ได้พูดอะไรอีก
"ออกอาการขนาดนี้ อยากจะรู้นักว่าถ้าแย่งมาได้แล้วจะทำหน้ายังไง!" กันต์กระตุกยิ้มมุมปาก เขาคิดหักหลังพี่ชายของเขา
ชาลล์เดินตรงเข้าไปหาเฌอบีที่โต๊ะทำงาน
"ตามฉันมา!" เขาคว้าข้ามือเรียวและดึงเธอให้เดินตามออกไปทว่าร่างบางขัดขืน
"ฉันทำงานอยู่นะคะ!" ภาพของชาลล์และเฌอบีกลายเป็นจุดรวมสายตาของบรรดาพนักงานตรงนั้นทั้งหมด ทุกคนเงียบกริบจนได้ยินเพียงเสียงเข็มนาฬิกา และทุกคนที่นี่ก็รู้ดีว่าความสงบนิ่งตอนนี้หมายถึงกำลังจะเกิดพายุลูกใหญ่ตามมา
"ฉันมีเรื่อ
