เขากับเธอไม่ได้ไปมาหาสู่กันมานานหลายปี แต่ยังได้รับข่าวคราวกัน อยู่ตลอด เธอยอมรับว่ารู้สึกอิจฉาน้องๆ ที่มีมารดาที่ดีและรักใคร่ เกิดมาพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก ความรู้สึกว่าไม่ได้เป็นคนถูกรักของครอบครัวเสียดแทงจิตใจมาช้านาน แต่เธอก็พยายามที่จะทำตัวดีๆ ไม่อยากมีปัญหาหรือเรียกร้องอะไรจากใครมากนัก “พี่รักเธอนะ...” เขาดึงเธอมากอดและบอกรักที่ริมหู ธิดาน้ำตาซึม รู้ดีว่าสิ่งที่ทำกับเขามันไม่สมควร มันไม่ดี ชิงสุกก่อนห่าม แต่เธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าการได้พบเจอกับเขาอีกครั้งในตอนนี้ ทำให้เธออบอุ่นหัวใจไม่น้อย และสิ่งสำคัญที่สุดคือเธอรักเขามานานแล้วตั้งแต่เด็ก ธีรภัทรกระซิบบางอย่างที่ริมหูของเธอ ทำเอาคนฟังตาโตขึ้นมาในทันที “ขี่หลังพี่นะ” “ขี่หลังนี่นะ พี่ธีน่ะ” เธอทุบอกเขาอย่างเขินอาย น้ำหนักเธอลดขนาดนี้แล้วเขายังอุ้มไม่ไหวอีกเหรอ “พี่อุ้มไหวแต่อยากให้ขี่หลังมากกว่า” เขาพูดเหมือนรู้ใจ เธอปีนขึ้นหลัง