ตอนที่ 27
——————————
มือเล็กเก็บแค่ของใช้ส่วนตัวและเสื้อผ้าที่มีเพียงไม่กี่ชุดใส่ลงในกระเป๋า ของที่เหลือในห้องก็คงต้องปล่อยทิ้งไปสินะ ดวงตากลมโตมองหนังสือเรียน หนังสือเกี่ยวกับดอกไม้และการออกแบบต่างๆ รวมทั้งคอมพิวเตอร์ที่เธอเอาไว้ใช้ออกแบบด้วย ก่อนจะมาหยุดที่ซองเอกสารที่เขาเคยให้ไว้
แววตาละห้อยมองมันอีกครั้งแล้วเก็บใส่กระเป๋าสะพายไปด้วย
รถสปอร์ตคันหรูแล่นด้วยความเร็วสูงเข้าไปในเขตพื้นที่บ้านขนาดใหญ่ที่ชายหนุ่มสร้างเอาไว้พักผ่อนเพื่อความเป็นส่วนตัวโดยเฉพาะ หญิงสาวนิ่งเงียบไม่กล้าเอ่ยพูดกับเขามาตลอดทางจนถึงบ้าน
สายตาคมมองสำรวจเรือนร่างอรชร ตามข้อมือข้อเท้ายังคงมีรอยแดงจากการถูกมัดและนิ้วเรียวของเธอก็ยังถูกผ้าก็อซพันไว้ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ราวกับไม่พอใจที่ตามเนื้อตัวของเธอมีแต่ร่องรอยบาดแผลเต็มไปหมด
หากมันเกิดจากเขาเป็นคนทำก็คงไม่รู้สึกถึงขนาดนี้
"คุณพานีนมาที่นี่ทำไมคะ..."
เธอไม่คิด
