ตอนที่ 15
——————————
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่เธอได้แต่รออยู่ในห้องนี้ ร่างอรชรทิ้งตัวลงโซฟาครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากที่เดินไปรอบๆ ห้อง เธอพบประตูอีกประตูหนึ่งแต่ไม่สามารถเปิดออกได้ จึงได้แต่กลับมานั่งนอนอยู่ที่เดิมไม่นานก็เผลอหลับไป
การประชุมกินเวลาไปเกือบ 3 ชั่วโมง สายตาคมเอาแต่เหลือบมองห้องลับนั่นเป็นระยะ บางครั้งก็หลุดโฟกัสงานตรงหน้าไปชั่วคราวเพราะความปวดหนึบตรงความเป็นชายมันยังคั่งค้างอยู่และเอาแต่คิดว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่หรือไม่ก็คงหลับไปแล้ว
ยัยเด็กใจแตกนี่ช่างกวนใจเขามากเกินไปแล้วสินะ... ชายหนุ่มคิดในใจก่อนจะกลับมาโฟกัสงานตรงหน้า
"ขอบคุณทุกคนที่ไว้ใจผม และผมก็ขอเตือนไว้เช่นกันว่าหากใครที่ยังคิดไม่ซื่อก็กลับไปคิดอีกดีๆ นะครับ เพราะผมจะเอาคืนและกัดไม่ปล่อยเลยล่ะ ถ้ายังมองผลลัพธ์ไม่ออกก็รอดู 6 คนนั้นก่อนก็ได้" ท่านประธานหนุ่มกวาดสายตาดุดันก่อนจะตวัดมองลูกพี่ลูกน้องของตัวเองแวบหนึ่ง
