Apoy 21

1016 คำ

NAKAUPO ako sa tapat ng bintana ng aming classroom. Parang walang nangyari. Isa lang itong normal na araw para sa akin at para sa lahat. Pero ang 'di nila alam ay ako ang dahilan kung bakit nasunog ang lumang bodegang malapit sa Pier. Tungkol naman sa Jupiter g**g, wala nang alam ang lahat tungkol sa mga iyon. Burado na sa alaala nila ang tungkol sa grupong iyon. Ni hindi nga nila alam na ito pala'y nabuo. Nanatili ring sekreto ang sekreto ko. Ang mga taong nakita ang pagpapalabas ko ng apoy, ngayon ay wala nang naaalala tungkol doon... Dahil kasi sa ulang nangyari matapos maganap ang mga iyon ay nalimutan ng mga nakasaksi roon ang mga ito. Nang gabi ring iyon, doon ako muling nakakita ng isa na namang katulad namin, isang taga-Elementalika. Naalala ko, habang nakatago kami sa isang ligta

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม