HINDI ako maaaring magkamali, siya ang matandang pumusta sa akin nang labanan ko ang tatlong alagad ni Jupiter. Hindi ko pa rin nakakalimutan ang mukha niya, lalong-lalo na ang kakaiba niyang tawa. Sandali muli akong napatingin kay Venus. Nakasuot na pala siya ng itim na jacket, ganoon din ako na ngayon ko lang napansin. Muli kong tiningnan si Lolo. Ang hindi ko lang maisip ay kung paano, paano kami napunta rito? Kinalaban ba niya ang kalabang hindi namin matalo-talo? Sino nga kaya ang matandang ito?
"Naaalala mo pa ba ako?" Bigla niya akong tinanong.
"O-opo..." Muli kong narinig ang kakaiba niyang tawa pagkasabi ko noon.
"Batid kong nagtataka ka. H'wag kang mag-alala at mamaya, pagdating natin sa bahay ko ay sasabihin ko ang lahat."
Habang patuloy na umaandar ang aming sinasakyan ay n
