บทที่ 14 ชิม (NC)

1763 คำ

"อันดาอยู่ได้ทั้งคืนอยู่แล้ว ว่าแต่พี่เถอะไหวสู้อันดาได้หรือเปล่าคะ" ไม่รู้ว่าเพราะความเมาหรือเปล่าที่ทำให้อันดาหลุดคำพูดท้าทายผมออกมา ความต้องการที่มันสูงมาแต่เดิมที่ร่างกายของผมได้สัมผัสกับเนื้อตัวนุ่มนิ่มกลิ่นตัวหอมละมุนตั้งแต่อุ้มเธอออกมาจากรถเพื่อขึ้นมาบนห้อง ช่วงล่างของผมมันก็พองขยายใหญ่ภายในเวลาไม่กี่วินาทีอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน พออันดาหลุดพูดท้าทายออกมาอย่างนี้ทำให้ลูกชายของผมยิ่งผงาดพร้อมชักธงรบ เดี๋ยวก็รู้ผมดุและอึดทนได้มากแค่ไหนไม่เคยมีสาวคนไหนพูดอย่างนี้กับผม "อย่าร้องขอให้พี่หยุดทำแล้วกัน ห้ามร้องอ้อนวอนขอชีวิตจากพี่พอตื่นเช้าขึ้นมามีสติห้ามงอแง คำคืนอันแสนหวานนี้อันดาเตรียมเสียงหวานๆไว้ครางใต้ร่างพี่อย่างเดียว อย่าคิดท้าทายอำนาจด้านมืดของพี่พี่ถ้าเธอไม่แน่จริง" ไม่ทันที่อันดาจะได้อ้าปากพูดผมใช้ความเร็วประกบเข้าริมปากบางเวลาเมาช่างต่อล้อต่อเถียงไม่หยุด "

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม