ธันเดอร์นักรบล่าสวาท

ตอน เสพสวาทนางบำเรอ

ธันเดอร์นักรบล่าสวาท ตอน เสพสวาทนางบำเรอ

“ข้าพักมาสามเดือนแล้ว รู้สึกเบื่อเหมือนกัน หาอะไรทำคงจะเข้าที ไปเปิดประตูให้เข้ามา อีกสักครู่ข้าจะไปคุยด้วย”

ธันเดอร์สั่งการอัลเฟรดแล้วลุกจากแท่นหินอ่อนในศาลาพักผ่อน เขายกมือเป็นสัญญาณให้นางรำหยุดเต้น หมดเวลาสำหรับความสำราญ พวกนางคงต้องรอเขากลับมาหลังจากเสร็จงาน เขาคว้าตัวนางรำในชุดสีแดงสดมากอดไว้ ก้มหน้าลงบดขยี้ริมฝีปากสีแดงของนางอย่างดูดดื่ม มือลูบไล้ไปตามเรือนร่างยั่วใจ ขณะดึงทึ้งเสื้อผ้าของนางโยนทิ้ง อัลเฟรดกลืนน้ำลายฝืดคอด้วยรู้ว่าเจ้านายของตน คงสั่งลาเหล่านางบำเรอก่อนจะออกไปรับงาน จึงรีบเดินออกไปจากบริเวณนั้นทันที

ธันเดอร์ปลายตามองคนดูแลปราสาทแล้วกระตุกยิ้มขำ อัลเฟรดเป็นอสูรน้ำที่แสนเคร่งครัด เพราะเคยทำงานให้ปราสาทอสูรมาก่อน เขาวางใจให้อีกฝ่ายดูแลปราสาทมานานหลายปี อัลเฟรดทำหน้าที่ได้ยอดเยี่ยมไม่เคยออกนอกลู่นอกทางกับนางบำเรอของเขาเลย อีกทั้งยังไม่มีหญิงข้างกาย วันๆ ทำแต่งาน จนเขาอดนึกสงสัยไม่ได้ว่า อัลเฟรดเสื่อมสมรรถภาพทางเพศหรือไร ถึงได้ไม่สนใจหญิงงามมากมายในปราสาทแห่งนี้

จนกระทั่งวันหนึ่งอยากทดสอบว่าอสูรน้ำตนนี้มีความต้องการเหมือนผู้อื่นหรือไม่ ด้วยการส่งนางบำเรอคนงามซึ่งเป็นนางอสุรีนามว่าวิเวก้าไปหาอัลเฟรดถึงห้องพัก และให้นางบอกอัลเฟรดว่าเขายกนางให้อัลเฟรดเชยชมหนึ่งคืน จากนั้นเขาก็ตามไปแอบดูและพบกับเหตุการณ์แสนเร้าใจ

“ท่านอัลเฟรด โอ้ว ข้าจะขาดใจตายแล้ว ซี๊ดดด”

ร่างเปลือยไร้อาภรณ์ของวิเวก้าถูกจับให้คุกเข่า โดยมีร่างล่ำสันใหญ่โตแบบอสูรของอัลเฟรดควบขับอยู่ด้านหลัง ผู้ดูแลปราสาทแสนขรึมของเขาจับเอวคอดของนางอสุรีไว้ด้วยมือหนา แล้วกระแทกกายนำพาอาวุธอันเขื่องราวท่อนกระบองเข้าไปในร่างอรชรขาวอวบของนางอสุรีแทบนับจังหวะไม่ทัน

ใบหน้าอัลเฟรดแดงจัด ดวงตาวาววามหื่นกระหาย บั้นเอวสอบกระทุ้งถี่รัวเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง ธันเดอร์ใช้เวทย์อำพรางกายยืนดูการเสพสมของอัลเฟรดอย่างตื่นเต้น

“วิเวก้า เจ้าช่างแน่นเหลือเกิน ข้าต้องการเจ้า อ๊าซ์”

อัลเฟรดสูดปากด้วยความเมามันส์ เขาจับนางอสุรีสาวหมุนกายให้หันมาหา แล้วคว้าขาเรียวของนางให้รัดเอวไว้ จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพานางเดินไปรอบๆ ห้อง ปากก็จูบริมฝีปากของนางไปด้วย ก่อนจะวางนางลงที่ขอบหน้าต่าง กระแทกกายหนักๆ จนหญิงสาวตัวสั่นไหว ร้องครางเสียงดัง

“อัลเฟรด ข้าเสร็จไปหลายรอบแล้ว เมื่อไหร่ท่านจะเสร็จบ้าง”

วิเวก้าเริ่มจะหมดแรง นางเสร็จสมไปหลายรอบ แต่อัลเฟรดยังไม่เสร็จสักที เขาอึดเกินไปแล้ว

“ขอข้าเอาเจ้าให้หนำใจเถอะวิเวก้า เจ้าช่างงดงามเหลือเกิน นางอสุรีของข้า”

อัลเฟรดปิดปากของนางด้วยริมฝีปากของเขา บั้นเอวยังคงกระแทกเข้าออกไม่หยุด แลดูหื่นกระหายรสสวาทราวกับคนตายอดตายอยากเรื่องนี้มาแสนนาน

เมื่ออัลเฟรดเสร็จสมในรอบแรกวิเวก้าก็สลบไปอย่างอ่อนแรง อัลเฟรดยังกระหายหิวเขาจัดการกับร่างไร้สติของวิเวก้าไม่เลิกราจนรุ่งเช้าอีกวัน ทำเอานางอสุรีสาวถึงกับจับไข้

ธันเดอร์รู้เรื่องเข้าก็รู้สึกเห็นใจอัลเฟรดที่มีพละกำลังมากและต้องเก็บกดความต้องการไว้ ในยามที่เขาออกไปทำงานนอกปราสาท จึงอนุญาตให้ผู้ดูแลปราสาทเสพสมกับนางบำเรอของเขาได้ หากพอใจนางคนใดจะรับไปเป็นภรรยาเขาก็ยินดียกให้ อัลเฟรดไม่เลือกใครนอกจากวิเวก้าหญิงที่เขาส่งไปให้คนแรก หลังจากนั้นอัลเฟรดก็ดูมีความสุขมากขึ้นเพราะมีภรรยาสาวคอยดูแล และมอบความสุขยามค่ำคืนให้ ทั้งสองมีบุตรีคนหนึ่งชื่อว่า วาเนสซ่า

“นางบำเรอของข้า จงมอบความสุขให้ข้าเถิด”

ธันเดอร์ปัดเรื่องของอัลเฟรดออกจากความคิด หันมาสนใจนางบำเรอคนงามของตน เขาสลัดเสื้อผ้าออกจากร่างจนเปลือยเปล่า เผยให้เห็นรูปร่างแสนกำยำมีกล้ามเนื้อได้รูปทรงพลัง

นางบำเรอสาวพากันสลัดเสื้อผ้าออกทิ้งจนเปลือยแล้วเข้ามารุมล้อม นางคนหนึ่งจับท่อนกายของเขาเข้าปากอีกนางกำลังจัดการไล้เลียลูกบอลสองลูกของเขา นางอีกคนพาร่างขาวนวลมากอดเขาไว้แล้วจุมพิตเขาอย่างดูดดื่ม

ธันเดอร์สนองตอบด้วยจุมพิตดุดันเร่าร้อนจนนางร้องครางครวญ เขาขยำแก้มก้นแน่นนุ่มของนางอย่างเมามันส์ ก่อนจะผละริมฝีปากออกมาครอบครองยอดทรวงอวบ ดูดแรงสลับกับขบเม้ม ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดรอบป้านนมสีชมพู ดูดความนุ่มหยุ่นเข้าไปในปากให้มากที่สุด จนเจ้าของแหงนหน้าเริดสูดปากด้วยความเสียว เอามือเกี่ยวต้นคอเขาไว้แล้วแอ่นหลังจนอกเชิดขึ้นให้เขาดื่มกินอย่างสำราญ

“นายท่านเจ้าขา ซี๊ด ข้าเสียว”

นางร้องครวญครางยั่วอารมณ์ ธันเดอร์ห่อปากดูดแรงขึ้นสองมือกอบกุมทรวงนุ่มเคล้าคลึงไปมา กางขาให้อีกสองนางได้บำเรอเขาตรงกลางกายให้พร้อมรบ เมื่อถึงจุดที่เริ่มทนไม่ไหว ก็ลงมือจัดการกับนางก่อนใครเพื่อน เขาสอดแขนใต้ข้อพับเข่าของนางแล้วอ้าขาออกกว้าง เปิดปากปล่องช่องทางสวาทให้พร้อมรับการบุกทะลวง แล้วเด้งเอวกระทุ้งเข้าใส่ทันที

“อ๊ะ นายท่านขา ข้าจะขาดใจแล้วเจ้าค่ะ อ๊าซ์”