เป็นเวลานานท่ามุจลินทร์ยืนหันรีหันขวางอยู่ตรงทางเข้าไปที่สระว่ายน้ำของมหาวิทยาลัย เธอมาที่นี่ด้วยหวังว่าอาจเห็นเงาของ พี่ชาย หลังจากไปหาเขาที่ตึกคณะทว่าก็ไม่พบใคร หญิงสาวเดินเข้าไปดูรอบ ๆ บริเวณที่คิดว่าจะได้พบ เขา หากก็ปราศจากร่างสูงใหญ่ของบุรุษที่เธอไม่ได้เห็นหน้ามาเป็นเวลาย่างเข้าสัปดาห์ที่สอง มุจลินทร์มิอาจปฏิเสธได้ว่าลึก ๆ เธออยากพบเขาแม้ความปรารถนานั้นเหลื่อมซ้อนอยู่กับความใคร่รู้ว่าเหตุใดเขาจึงไม่ยอมกลับบ้าน
“น้องมาหาใครหรือครับ”
เสียงกล่าวทักทายทำให้หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปทางชายหนุ่มร่างสันทัดในชุดนักศึกษายืนยิ้มอยู่ใกล้ ๆ
“ลินมาหาพี่อนาคินค่ะ”
“อ๋อ!.....นี่คงเป็นน้องสาวของคิน พี่เป็นเพื่อนคณะเดียวกับเขาเอง เรียกพี่ธัชชัยก็ได้”
“ค่ะ....พี่ธัชชัย.....ลอนไปที่คณะมาแล้วแต่ไม่พบ มาที่นี่ก็ไม่พบใคร”
“น้องอยู
