ตอนที่22

1508 คำ

ผมกลับมาที่บ้านพร้อมทองจำนวน1ถุงที่บรรจุเหรียญทองภายในราวๆ ยี่สิบเหรียญ ไม่กล้าหยิบมาเยอะครับ กลัวเขาสงสัยแล้วจับได้เสียก่อน เดี๋ยวแผนการของผมที่วางไว้จะล้มไม่เป็นท่าเอาได้ เอามาแค่พอใช้ก็พอ และด้วยเครื่องแต่งกายหรูหราที่มีในตู้เหมือนเป็นภาคบังคับให้ผมจำต้องใส่ นั่นทำให้ผมดูแปลกตาไปพอควรเมื่อดูจากสายตาแวบแรกที่พ่อแม่เห็น “หายหัวไปครึ่งเดือน นี่พึ่งจะโผล่หัวมาได้” แม่เท้าเอวว่าดุๆ นาราได้แต่ก้มหน้าละอายใจ ขอโทษครับแม่ ไม่มีผมคอยช่วยงานทั้งแปลงผักทั้งงานบ้าน แม่คงเหนื่อยแย่ “เหอะ! คางคกขึ้นวอ ฉันอุตส่าห์มาเพราะไม่คิดจะต้องเจอแกแล้วแท้ๆ จิ๊ๆ ๆ” ฟานพี่คนรองที่แวะมาเยี่ยมเยียนพ่อแม่พอดีเหมือนกันมองเหยียดน้องตั้งแต่หัวจรดเท้า นาราลอบถอนใจยาว ถ้ารู้ว่าพวกพี่มาเขาคงไม่คิดจะมาในวันนี้เหมือนกัน ดีนะครับที่มาแค่พี่ใหญ่กับพี่รอง ถ้าครบองศ์ทุกคนละก็ บันเทิงแน่! “เขาจะเลี้ยงแกได้นานสักแค่ไหนกัน ทำผ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม