11
“แต่...หนูเจ็บ...นี่คะ” กันติชาบอกน้ำเสียงสั่นน้อยๆ ในหัวใจเต้นตึกตักๆ ด้วยความตกใจกลัวและไม่เข้าใจ เพียงแค่เธอไม่แต่งตัวตามคำสั่ง เพราะเสียดายเงินที่ต้องนำไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ ทั้งที่ไม่จำเป็นเลยสักนิด เพราะเสื้อผ้าชุดเก่าๆ ของมันยังดีอยู่ ไม่ได้สกปรกและโป๊เปลือยเหมือนกับพวกสาวๆ ที่มางานเสียหน่อย ทำไมต้องโกรธขนาดนี้ด้วย
“ทำให้เจ็บ วันหลังจะได้ไม่กล้าขัดคำสั่งฉันอีก” ชายหนุ่มเหวี่ยงร่างเล็กโปร่งบางและดันไปจนติดกับผนังห้อง ตรงส่วนที่เป็นฝาโล่งๆ ไม่มีอะไรมาวางเกะกะให้รำคาญสายตา มือใหญ่สอดเข้าไประหว่างเอวเล็กคอด กางกั้นด้วยร่างที่ทั้งหนากว่าให้หญิงสาวตกอยู่ใต้อาณัติ
“เธอรู้ไหม ฉันไม่ชอบให้ใครขัดคำสั่ง และมีเธอคนแรกที่กล้าขัดคำสั่ง ฉันควรจะลงโทษอย่างไรดีหือ...”
ราชันย์ลากเสียงยาวนุ่มทุ้มและแหบพร่า ด้วยความปรารถนาที่ลุกพรึบขึ้นมาตั้งแต่เห็นชุดของกันติชา ทั้งที่ไม่ได้เปิดเปลือยเนื้อหนัง
