ตอนที่ 8 เพื่อนครับ อย่าโยกต่อหน้าคนอื่นได้เปล่า
เย็นวันศุกร์ ผมกับพอสนั่งกันอยู่ที่ร้านข้าวหน้าหอเหมือนเดิม ปกติแล้วในวันศุกร์ พวกผมจะมีเรียนเช้าแค่ตัวเดียว แต่ด้วยวันนี้อาจารย์ยกคลาส ทำให้พอสมันได้มีเวลาไปทำงานพิเศษของมัน งานที่ว่าก็คือการถ่ายรูปชุดครุยของพี่บัณฑิต
อย่างที่บอกว่าพอสมันเป็นสายถ่ายรูปเหมือนสโนว์นั่นแหละ มันเลยชอบรับงานถ่ายภาพหารายได้เสริมตลอด ยิ่งช่วงใกล้รับปริญญาแบบนี้ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เอกผมที่ชอบถ่ายภาพก็มักจะรับงานกันตลอด
ในวันนี้ที่พอสมันไปทำงาน ผมเองก็ไปเป็นผู้ช่วยตากล้อง ผมไม่ได้รับงานเองเพราะไม่ได้มีกล้องโปรแบบคนอื่นเขา ผมมันสายกราฟฟิก เวลามีเงินก็เอาไปลงกับการหาคอมฯ สเปกแรงๆ และอุปกรณ์ต่างๆ ที่ช่วยในสายที่ผมถนัดมากกว่า เทศกาลรับปริญญาผมเลยเป็นได้มากสุดแค่ผู้ช่วยตากล้องนี่แหละ
“พี่ที่มึงถ่ายรูปให้วันนี้น่ารักเนอะ” ระหว่างที่กินข้าวกันอยู่ผมก็พูดขึ้นมา พอผมพูดจ
