บทที่ 20

1112 คำ

‘สายสืบ’ ของธีราดาก็ไม่ใช่ใคร นอกจากลุงสนและลุงชาญ ที่คอยโทร.มารายงานข่าว แต่...น่าเสียดายที่ลุงๆ ทั้งสองไม่สามารถเข้าไปนั่งฟังในขณะที่ผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งสองได้เจรจากัน เลยทำให้หญิงสาวไม่รู้ว่าเหตุการณ์จบลงอย่างไรบ้าง “เกลียดพี่เพลิงที่สุด” ธีราดาตะโกนออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจ ทั้งรักทั้งโกรธอัคนี ที่ทำให้เธอเจ็บช้ำน้ำใจ เป็นจังหวะเดียวกันที่อัคนีได้ควบม้ามาถึงกระท่อมท้ายไร่ และชายหนุ่มได้เดินอ้อมมาทางด้านหลังกระท่อมที่ธีราดานั่งเล่นอยู่ กระทั่งได้ยินคำตัดพ้อด้วยความเสียใจของเธอ ทำเอาชายหนุ่มรู้สึกผิดเต็มประดา อัคนีทรุดกายลงนั่งชิดกับร่างบาง และด้วยมั่นใจว่าธีราดาจะต้องขยับถอยหนี จึงรีบโอบต้นแขนไปรอบเอวเล็กดึงร่างบางหอมละมุนมาแนบชิดกาย ขณะเอ่ยขอโทษจากใจจริง “พี่เพลิงขอโทษ...ขอโทษที่ทำให้น้องหมาต้องเสียใจ” ธีราดาสะดุ้งตกใจที่จู่ๆ อัคนีก็โผล่มาสวมกอดเธอไว้ แม้ไม่ได้ขัดขืนมากมาย แต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม