“ขอบคุณคุณน้ามากครับ”
อัคนียกมือไหว้ขอบคุณอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยขอตัว เมื่อเหลือบสายตามองนาฬิกาเห็นว่าใกล้ถึงเวลาเลิกงานของธีราดาแล้ว
“ถ้ายังงั้นผมขอตัวไปรับหมามุ่ยก่อนนะครับ”
“ไปเถอะจ้ะ ถ่ายคลิปมาให้น้าดูด้วยนะ น้าอยากเห็นหน้าของหมามุ่ย ว่าจะทำหน้ายังไงตอนเห็นคุณเพลิง”
ผู้เป็นมารดาของธีราดาเอ่ยบอกอย่างอารมณ์ดี เรียกเสียงหัวเราะร่วนได้จากอัคนี ซึ่งรีบรับคำขอร้องเช่นเดียวกัน
“เดี๋ยวผมจัดให้ครับ”
อัคนีเดินออกมาจากบ้านตรงไปยังรถยนต์ พอก้าวขึ้นมานั่งในรถยนต์แล้วก็หันมามองยังเบาะรถด้านซ้าย ใบหน้าคมเข้มคลี่ยิ้มกว้าง ขณะจ้องมองกล่องของขวัญกล่องเล็กๆ ที่ตนได้สั่งทำเป็นพิเศษเพื่อธีราดา
ธีราดาปิดโน้ตบุ้คและเก็บอุปกรณ์ทำงานต่างๆ บนโต๊ะให้เรียบร้อย เมื่อใกล้ถึงเวลาที่บิดาจะมารับกลับบ้านแล้ว จากนั้นก็เดินสำรวจความเรียบร้อยภายในห้องทำงานขนาดใหญ่ ซึ่งตั้งอยู่ในอาคารพาณิชย์ราคาแพงย่านใจกลางตัวเม
