“ตกใจจนพูดไม่ออกเลยหรือครับแม่เลี้ยง”
ขณะเอ่ยแซวมารดา อัคคีก็ยกมือไหว้ท่านก่อนจะสวมกอดร่างเล็กของมารดาไว้แน่น แล้วซบหน้าลงกับอกของมารดาโดยไม่ลืมอ้อนต่อ
“ไฟคิดถึงแม่เลี้ยงที่สู๊ด แม่เลี้ยงคิดถึงไฟสุดหล่อไหมครับ”
ในขณะน้องชายออดอ้อนผู้เป็นมารดา อัคนีก็หัวเราะร่วนด้วยความขบขำ ก่อนจะสัพยอกด้วยความหมั่นไส้
“ไอ้ไฟ มาถึงก็รีบทำคะแนนนำหน้าเลยนะเว้ย”
“ก็ผมคิดถึงแม่เลี้ยงนี่ครับ” อัคคีโต้กลับทั้งๆ ยังกอดมารดาไว้แน่น
ทางด้านของแม่เลี้ยงรดา หลังจากหายตกใจแล้วก็ร้องเสียงหลงด้วยความดีใจที่สุด เมื่อได้เห็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนและสุดแสบทั้งสอง
“โอ๊ยย!!! เพลิง ไฟ ไหนบอกแม่ว่าจะมาสัปดาห์หน้า ทำไมจู่ๆ ก็โผล่หน้ามาให้แม่ตกใจเล่น”
ขณะเอ่ยถามลูกๆ แม่เลี้ยงรดาก็กางแขนอีกข้างออกกว้าง เพื่อรอรับร่างใหญ่ของอัคนีที่ยกไหว้ก่อนจะสวมกอดท่านไว้แนบแน่นไม่แพ้อัคคี
“อยากเซอร์ไพรส์แม่เลี้ยงและทุกๆ คนในไร่น
