กำนันทองครางกระเส่า ขณะราตรีจิกปลายเท้าลงบนพื้นกระดานเย็นเยียบ ส้นเท้าขยับเขย่งเป็นจังหวะอย่างคนที่เคยได้สัมผัสกับตัณหาราคะมาแล้วช่วงหนึ่งของชีวิต
“เอ็งเก่งเหลือเกิน”
กำนันทองชมไม่หยุด ก็แน่ละสิ ราตรีมีลูกมีผัวมาแล้วนี่นา หล่อนไม่ใช่ผู้หญิงไร้เดียงสา หน้าท้องของหล่อนเสียดสีอยู่กับหน้าท้องของเขาเป็นจังหวะ ด้วยหญิงสาวตระหนักดีว่าควรทำอย่างไรเพื่อให้กำนันทองพึงพอใจและลุ่มหลงจนขาดหล่อนไม่ได้
“เสียวเหลือเกินราตรีจ๋า”
เขาชมขณะบั้นท้ายลอยร่อนไม่ติดพื้น เสยสวนแก่นกายขึ้นรับสะโพกของราตรีที่อัดกระแทกลงมาอย่างรู้ลีลา
ทุกจังหวะของแรงเสียดสีทำเอากึ่งกลางกายของราตรีจุกหน่วงกับความใหญ่โตที่จ้วงลึกเข้าไปในแต่ละครั้งคราว
“แรงอีกนิด... เกือบแล้ว โอ้ว... กระแทกลงมาหนักๆ อย่างนั้นละ เอ็งนี่มันร้ายกาจเหลือเกิน”
กำนันทองเร่งเร้าเสียงแผ่วพร่า ค้อมใบหน้าลงจูบฟัดดูดเลียทรวงอกอวบใหญ่ที่กระเพื่
