เพล้ง!
เสียงจานแก้วตกกระทบพื้นแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่เหมือนว่าทั้งสองจะไม่สนใจ และต้องใจเองก็เหมือนกัน เธอร้อนผ่าวไปทั่วทั้งหน้าเพราะต้องการเชฟหื่นโรคจิตคนนี้
“พี่รู้ว่าต้องต้องการพี่ตอนนี้” เขาลูบมือไปกับหน้าอกอวบอูมที่มีเสื้อกีฬาของเธอปกปิดอยู่ ก่อนจะจัดการถอดมันทิ้งตามด้วยยกทรง กางเกงกีฬาเข้าชุดก็ตามไปด้วย และกางเกงชั้นในก็ตามไปติดๆ เพียงเวลาไม่นานอธิคุณก็เปลื้องผ้าสาวอวบน่าฟัดได้สำเร็จ และเขาก็สังเกตว่าระยะหลังๆ มานี้เธออวบอิ่มกว่าเดิม แต่เอวเล็กยังคงคอดน่ารุกเร่าเหมือนเดิม
“นอนลงไปทูนหัว พี่จะกินต้องบ้างแล้ว และเมื่อกี้รู้รึยัง พี่หรือเค้กชาเขียว อะไรอร่อยกว่ากัน” เขาไม่วายกลับมาถามถึงเรื่องก่อนหน้า
“คะ...คนโรคจิต”
หึหึ
“ถ้าพูดแล้วสบายใจก็พูดเถอะ ตอบได้รึยัง พี่หรือเค้กที่อร่อยกว่ากัน”
“พะ...พี่คุณ” ตอบจบก็เม้มปากแน่นเมื่อมือใหญ่ของเขาลูบไล้วนเวียนกับหน้าท้องแบนราบของเธอจนเสียวร้อนใ
