ผ่านมาหนึ่งเดือนที่ต้องอยู่ด้วยกัน เขาทำตัวติดเธอ วันหยุดก็กักขังเธอไว้บนเตียงเพื่อให้ตอบสนองความต้องการของเขา จนบางครั้งเขาต้องการมากจนเธอหมดแรงอ่อนแรงสลบไปกับเตียง เพราะเขาไม่ยอมปล่อยให้เธอได้กินข้าวกินน้ำ ถ้าเขาได้ตื่นตัวเขากินจุ กินไม่สนใจว่าเธอจะมีแรงพร้อมไปกับเขาไหม
“ไปทำบุญกันไหมต้อง”
เขาถามในเช้านี้ที่เป็นวันอาทิตย์พร้อมกับวางจานข้าวผัดแหนมลงตรงหน้าเธอ เขาเป็นเชฟที่ทำได้ทั้งอาหารไทยและอาหารนอก และเขาทำอร่อย ตั้งแต่มีเขามาอยู่ด้วยก็เหมือนมีพ่อครัวส่วนตัวก็ว่าได้ ที่สำคัญเธอติดรสมือของอธิคุณจนไปทานข้าวข้างนอกที่ไหนก็ไม่อร่อยถูกปากเท่าเขาทำให้กิน
“ไม่ค่ะ ต้องไม่อยากไป”
“พี่ชวนต้องต้องไป ไม่ได้ให้ปฏิเสธ ตั้งแต่ซื้อรถมา พี่ยังไม่ได้ไปให้พระท่านรดน้ำมนต์ให้เลย” เขาบอกเธอ
“ก็ไปเองสิคะ ชวนต้องทำไม”
“ก็ไม่อยากไปคนเดียว อยากให้ไปด้วยกัน” เขาบอกพร้อมกับตักข้าวผัดแหนมส่งป้อนคนที่กำลังก้
