พ่อคุณขนุนหนัง

ของดีใกล้มือ

นาทีนี้อธิคุณไม่สนใจเสียงร้องคัดค้านต่อต้านและร่างน้อยที่ดิ้นขัดขืน เพราะเขาสนใจแค่ความอวบอูมของสองเต้าที่กำลังละเลียปลายลิ้นดูดเร่ายอดอกของเธอในตอนนี้ มือใหญ่ของเชฟหนุ่มกอบกุมเคล้นคลึงขยำหนักหน่วงเป็นจังหวะ พร้อมกับเรียวลิ้นตวัดละเลียยอดอกทั้งสองข้างสลับไปมา ตอนนี้เขารู้ดีว่าต้องใจกำลังปรารถนาลิ้นร้อนของเขาแค่ไหน เมื่อละเลียยอดอกจนพอใจก็กัดงับดึงรั้งหยอกเย้าความสวยงามของเธอ กดแทรกหน้าไปกับหว่างอกและขูดไถคางสากมายังหน้าท้องแบนราบของสาวอวบ

“อ่ะ...หอมเหลือเกิน ขนาดยังไม่อาบน้ำ อืม...” เขาลากลิ้นผ่านร่องหน้าท้องมายังใต้สะดือสวย พร้อมมือใหญ่ยังคงวนเวียนขยำเต้าอวบอูมล้นมือ มันใหญ่คุณภาพเหลือเกิน และที่สำคัญมันของแท้ไม่ได้ผ่านมีดหมอมาด้วย เขาชอบความนุ่มนิ่มอวบใหญ่ที่กำลังบดบี้ขยำในตอนนี้

“อ่า...คุณพอได้แล้ว อ่า...ฉันร้อน...นายทำอะไรกับฉันไอ้เชฟหื่น อ่ะ...อื้อ”

เอวเล็กคอดของสาวอวบแอ่นเด้งไหวสะท้านไปกับเรียวลิ้นสากของเชฟหนุ่มที่กำลังสาละวนกับความเป็นสาวของตัวเอง ใบหน้าสาวเจ้าอาบชื้นไปด้วยเหงื่อที่ผุดขึ้นตามความร้อนรุ่มของทรวงในกลางหว่างขา เรียวขาเล็กอยากขยับถีบร่างใหญ่หนี แต่ก็ขยับเขยื้อนไม่ได้เมื่อท่อนขาใหญ่ของเขากดทาบทับไว้

“อ่า...หอมเหลือเกิน กลิ่นเหงื่อและกลิ่นน้ำหวานกลางหว่างขาของน้องต้องมันผสมผสานกันได้ลงตัวมากทูนหัว อ่า...อืม”

เขาลากไล้ปลายลิ้นสากไปตามซอกกลีบกุหลาบงามอวบอูม ไม่อยากเชื่อว่าต้องใจจะมีสิ่งสวยงามซุกซ่อนไว้แบบนี้ เรียวลิ้นใหญ่สอดแทรกปลายลิ้นดุนดันไปกับเม็ดเกสรกลางหว่างขาของหล่อน สองมือใหญ่เคลื่อนมาจับเอวเล็กคอดที่แอ่นบิดเร่าเสียวระทวยไปมาบนโต๊ะ เขาอยากถอดกางเกงออกกดแนบกายแข็งร้อนไปกับความร้อนฉ่ำแฉะเหลือเกิน และแน่นอนว่าเขาไม่รอแล้ว มือใหญ่ของอธิคุณดึงรั้งกางเกงของตัวเองออกไปกองไว้ที่ข้อเท้าใหญ่แล้วยกเท้าทั้งสองขึ้นถอดกางเกงพร้อมเตะทิ้งออกไปให้พ้นทางตัวเอง เขาใส่กางเกงขาสามส่วนสำหรับอยู่บ้านวันนี้ แต่งตัวสบายๆ และเสื้อยืดเข้ารูปก็ถูกดึงรั้งออกโดยมือข้างเดิม ส่วนมืออีกข้างกดหน้าท้องแบนราบของสาวอวบไว้ไม่ให้ขยับหนีตัวเองไป

ดวงตาสดใสเบิกกว้างอีกครั้ง ภาพจำในวันแรกที่เจอกันกับเขายังคงติดตาจนวันนี้ และครั้งนี้มันไม่มีผ้ากันเปื้อน มันมีเพียงกายเปลือยเปล่า กล้ามหน้าท้องแข็งแรงเป็นลอนๆ และตามด้วยกล้ามแขนที่ใหญ่โต ไม่อยากเชื่อว่าเขาคือเชฟ มองเผินๆ นึกว่านายแบบก็มิปานในตอนนี้ และใบหน้าที่หล่อเหลาอีก กระตุกใจของครูสาวเจ้าระเบียบให้เต้นสั่นผิดจังหวะ มือเล็กพยายามดันโต๊ะที่นอนเพื่อดันตัวเองให้หนีจากใต้ร่างใหญ่ แต่เหมือนว่าจะไม่ได้ผลเมื่อมือใหญ่จับเอวเล็กของเธอไว้แน่น

“อือ...ปะ...ปล่อยฉันไปเถอะนะ ปล่อยฉันไปเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย คุณเป็นลูกชายของเพื่อนแม่ และฉันก็ลูกสาวเพื่อนแม่คุณนะ”

เธอบอกเขาแม้ว่าตอนนี้จะไร้ความหวังที่จะรอด เรี่ยวแรงที่เคยแสนภูมิใจก็ไม่รู้ไปไหนหมด มันอ่อนระทวยอ่อนแรง แม้แต่แรงจะดิ้นหนีก็ไม่มี ที่สำคัญเธอร้อนเหลือเกินตอนนี้ ร้อนอย่างบอกไม่ถูกว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง ทั้งๆ ที่ในห้องเครื่องปรับอากาศทำงานไม่ได้หยุด

“แล้วยังไง เซ็กซ์มันไม่เลือกหรอกนะว่าจะลูกสาวเพื่อนแม่ ลูกชายเพื่อนแม่ แค่หลังจากนี้เราเข้ากันได้ดีก็พอแล้วไม่ใช่เหรอน้องต้อง”

เมื่อปลดเปลื้องเสื้อผ้าเรียบร้อยเขาก็เคลื่อนตัวพาร่างใหญ่โตตัวเองที่ชื้นไปด้วยเหงื่อไคลสวาทขึ้นคร่อมทับคนตัวเล็กบนโต๊ะอีกครั้ง มือใหญ่ทั้งสองสอดประสานกับมือเล็กแล้วกดไว้ข้างลำตัว เอวสอบก็กดแนบเบียดเอ็นเนื้อแข็งร้อนไปกับเนินสวาทอวบอูมและหน้าท้องแบนราบไปมา ก่อนจะกดแนบเสียดสีไปตามกลีบสวาทอาบฉ่ำของต้องใจ

“อ่ะ...อื้อ ยะ...อย่าทำแบบนี้ได้โปรด อ่า...” เธอบอกเขาพร้อมกับพยายามบิดเอวเล็กคอดตัวเองถอยหนีท่อนเนื้ออุ่นร้อนอวบใหญ่ที่กำลังเบียดถูไถกับกลีบสาวอวบอูมของตัวเอง

“อือ...ไม่ทันแล้ว ตอนนี้พี่ตื่นขนาดนี้แล้ว น้องต้องต้องช่วยพี่เข้าใจไหมทูนหัว และน้องต้องก็อาบฉ่ำขนาดนี้ แน่ใจเหรอว่าจะให้พี่หยุดทุกอย่าง” น้ำเสียงทุ้มห้าวทรงเสน่ห์เอ่ยขึ้นพร้อมมุมปากหนายกยิ้มเล็กน้อยและนั่นแหละทำให้ต้องใจนึกเกลียดเขานักตอนนี้ หากรอดไปจากสถานการณ์นี้ได้ เธอจะไม่ปล่อยเขาไว้แน่ เธอจะเอาคืนให้สาสมใจเลยทีเดียว

“ไอ้เชฟเลว” ไม่รู้จะด่าเขาคำไหนดี คำที่คิดได้ก็มีเท่านี้ มือเล็กพยายามบิดดิ้นจากอุ้งมือใหญ่ที่กดทับ แล้วก็ต้องกรีดร้องออกมาสุดเสียงเมื่อความเจ็บปวดกรีดกรายเข้ามากลางหว่างขาตัวเอง

“กรี๊ด! เจ็บ! ออกไปให้พ้น อือ...ฮือๆๆ”

ความเจ็บปวดทรมานกลางลำตัวเกิดขึ้นแบบไม่ตั้งตัวและไม่คาดคิดว่ามันจะเจ็บปวดทรมานขนาดนี้ น้ำใสๆ ไหลออกทางหางตาสาว เธอปล่อยเสียงสะอื้นไห้ดังออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บราวกับว่าตรงส่วนนั้นของตนมันฉีกขาดและอึดอัดท้องด้วยตอนนี้

“โอว์...อดทนทูนหัว อดทนอีกนิดก็จะชินไปเอง พี่รู้ว่าพี่ใหญ่แค่ไหน แต่น้องต้องเก่งอยู่แล้ว รับมือพี่ได้แน่นอน และพี่จะไม่ออกไปไหนทั้งนั้น อ่า...แน่นเป็นบ้า อืม...”

ความคับแน่นและเยื่อพรหมจรรย์ที่เขากรีดกรายแทรกตัวผ่านมาก่อนหน้านี้มันทำให้เขาใจสั่นเต้นแรง เชฟหนุ่มไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน หรือเพราะไม่เคยเจอสาวพรหมจรรย์เลยทำให้เขาทำอะไรไม่ถูก เขาโน้มหน้าลงไปจูบหน้าผากมนชื้นเหงื่อ รับรู้ถึงความเจ็บปวดของเธอและสงสาร แต่เขาก็ปล่อยไปไม่ได้เหมือนกัน เพราะตอนนี้หล่อนตอดรัดคลึงเขาแน่นเหลือเกินจนนิ่งต่อไปไม่ไหวแล้ว

“อ่า...ปล่อยตัวตามสบายนะ พี่จะขยับแล้ว น้องต้องตอดรัดเร่งพี่แล้วพี่นิ่งไม่ได้แล้วทูนหัว อืม...” เขาเคลื่อนปากหนาที่พึมพำกับใบหน้าสวยชื้นเหงื่อแล้วมาจูบหางตาที่มีน้ำตาไหลออกไม่หยุด เขารับรู้ถึงความเจ็บปวดของเธอ เพราะเธอเล็กและแน่นเหลือเกิน และผิดที่เขาเองที่ใหญ่กว่ามาตรฐาน

“อ่ะ...อื้อ” เสียงปากหนาดูดเร่าคลอเคลียปากอวบอิ่มแสนหวานของน้องน้อยใต้ร่าง มือใหญ่ที่สอดประสานมือเล็กกดไว้ข้างลำตัวก็ปล่อยมากอบกุมสองเต้าที่แอ่นเด้งเร่ายกขึ้นเบียดอกตัวเอง เอวสอบที่แช่กายนิ่งก็เริ่มขยับโยกเร่ากระแทกกายสั่นไหวเมื่อไม่อาจทนความคับแน่นของต้องใจได้

“อ่า...อื้อ” เรียวลิ้นสากคลอเคลียกอดเกี่ยวลิ้นเล็กไร้เดียงสาที่กำลังเผลอไผลจูบตอบสนองตัวเอง มุมปากหนายกยิ้มพึงพอใจเมื่อตอนนี้เธอไม่ร้องเจ็บปวด ไม่ได้ผลักไสแต่กลับทำตรงข้าม ต้องใจกำลังปล่อยตัวตามสบายผ่อนคลายไปกับจังหวะเร่าร้อนและอึดอัดเจ็บทุกครั้งยามเอวสอบเคลื่อนไหวกระแทกกายสอดลึกเข้าหา เธอรับรู้ถึงกายใหญ่ขูดไถเข้าออกในช่องท้อง มันขูดไถผ่านมดลูกมาจุกลิ้นปี่เลยทีเดียว นั่นคือสิ่งที่เธอรับรู้ได้ในตอนนี้ เขาใหญ่และยาวเหลือเกิน และเหมือนว่ายิ่งอธิคุณเคลื่อนไหวก็ยิ่งเหยียดขยายตัวใหญ่ขึ้น

“โอว์...แน่นเหลือเกินน้องต้องของพี่ อ่า...เสียว ไม่ไหวแล้ว ผ่อนคลายจะได้ไม่เจ็บ อ่า...” เขาเคลื่อนปากหนามาดูดเร่าหน้าอกอวบอูมเต็มไม้เต็มมือพร้อมเอวสอบก็ไหวโยกคนใต้ร่างไปด้วย

พั่บ! แอ๊ด! พั่บ! แอ๊ด!

เสียงกระแทกเร่าของเนื้อดังกระทบกระทั่งกันประสานกับเสียงขาโต๊ะทานข้าวไหวโยกตามแรงสวาทของทั้งสองร่างบนโต๊ะ ความคับแน่นของต้องใจตอดเร่าหนักหน่วงทุกครั้งยามสอดแทรกกายอวบใหญ่ลึก เขาเองก็รับรู้ถึงภายในที่ฉ่ำแน่นของเจ้าหล่อน สองมือใหญ่กอบกุมบดบี้คลึงเฟ้นเต้าขยุ้มขยำหนักหน่วงพร้อมเอวสอบแอ่นเด้งเร่า เท้าใหญ่อีกข้างที่ยังคงเหยียบพื้นก็ยกแอ่นเด้งเร่าร่างตัวเองเข้าออกซอยถี่เป็นจังหวะหนักหน่วง ส่วนท่อนขาใหญ่อีกข้างก็กดทาบทับไปกับเรียวขาเล็กที่เตะป่ายไปมาของสาวเจ้า

“อ่า...เจ็บ อ่า...อึดอัด อ่า...เกลียดที่สุดไอ้เชฟหื่น คุณมันหื่น มันเลว อ่ะ...อื้อ” พอปากเป็นอิสระคำด่าที่อยากด่าก็เล็ดลอดออกมา แต่มันก็ดังแผ่วเหลือเกินเมื่อตอนนี้เธอทรมานกลางลำตัวยามเขาขูดไถซอยถี่เข้าออกในความคับแน่นสาวของตนเอง

“ไอ้คนไม่รู้คุณ อ่ะ...อื้อ” ต้องใจอยากจะกัดลิ้นตัวเองนักที่ปล่อยเสียงร้องครางไปกับยามเขาเคลื่อนไหวสอดเร่าลึกเข้ามากลางลำตัวของตัวเอง และเกลียดตัวเองนักที่ความเจ็บปวดก่อนหน้านี้มันเปลี่ยนไปเป็นความร้อนรุ่มและโหยหา จนมือเล็กยกขึ้นตวัดโอบกอดร่างใหญ่เหนือร่าง มันเป็นไปตามอัตโนมัติ แม้แต่ตัวหล่อนเองก็ห้ามมือตัวเองไม่ได้

พั่บ! แอ๊ด! พั่บ! แอ๊ด!

ทั้งเสียงขาโต๊ะไหวโยกและเสียงเนินเนื้อแน่นทั้งสองไหวกระทบกระทั่งกันดังหนักหน่วง วงแขนแข็งแรงของอธิคุณโอบกอดร่างน้องน้อยยกขึ้นหาตัวเองจากที่เธอนอนบิดส่ายเสียวบนโต๊ะก็มาเป็นนั่ง ส่วนตัวเขามายืนโยกกับขอบโต๊ะ ความคับแน่นภายในของต้องใจทำให้เขาอยากกระแทกแรงๆ และแน่นอนว่าเขาไม่ออมมือแม้จะเป็นครั้งแรกของสาวเจ้าก็ตามที

“โอว์...แน่นเหลือเกินน้องต้อง อ่า...ทูนหัวของผัว อ่า...ซี้ด คืนนี้ขอทั้งคืนนี้ อ่า...ดีเป็นบ้า อืม...” คนห่างเซ็กซ์มานานตั้งแต่มาที่เมืองไทย จะว่าไปไม่ได้นานอะไรเลยแค่อาทิตย์เดียว แต่สำหรับคนเซ็กซ์จัดอย่างอธิคุณแล้วมันนานมาก และยิ่งได้สอดเร่าเหยียดขยายตัวในความคับแน่นของรูมเมทแบบนี้แล้วยิ่งตื่นเต้นไปอีก

“เกลียดที่สุดไอ้ระยำ! อ่ะ...อ่อย” มือเล็กจิกทึ้งเล็บสั้นตัวเองขูดไถกับแผ่นหลังหนาของเขาและก็เผลอเอวเล็กแอ่นเด้งเร่าบิดเสียวไปตามจังหวะเอวหนาไปด้วย แม้จะเงอะงะแต่เธอก็อยากมีส่วนร่วม เพราะไม่อาจอยู่นิ่งได้ในตอนนี้ และตอนนี้เองต้องใจครูสาวเจ้าระเบียบถึงรู้ว่าร่างกายของมนุษย์มันมีความตื่นเต้นซุกซ่อนไว้อยู่

“โอว์...ดีเหลือเกินที่เลือกมาอยู่กับน้องต้อง ดีเหลือเกินที่คอนโดที่ซื้อยังทำไม่เสร็จ อ่า...เสียว เรามีเวลาด้วยกันหลายเดือนทูนหัว อีกสามเดือน พี่จะใช้ลิ้น ปากและท่อนเนื้อพี่เติมเต็มน้องต้องทุกวัน และจะสอนให้รู้จักความสุขที่แท้จริงของมนุษย์ รู้อะไรไหม ความสุขไม่ได้มีแค่ในตำราเรียนหรอกนะคุณครูของพี่ อ่า...แน่นเหลือเกินต้องจ๋า อ่า...ซี้ด”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!