ตอนที่ 30
“ลูกเราไม่เจ้าชู้ ทั้งหน้าตาดี แต่ทำไมมันอกหักก็ไม่รู้” บุรัณถึงกับชมบุตรชายของตนเองว่าหน้าตาของเขาเป็นคนที่เพอเฟกต์ เป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว กิริยาท่าทางบุคลิกหล่อเหลารวมเป็นตัวตนแล้วคือสง่าอย่างที่ใครๆว่า มองดูแล้วเจริญตาเจริญใจ ท่าทางเรียบของบุตรชายนี่เองส่งภาพลักษณ์ให้ดูเด่น เพราะมาดของเขาบางครั้งเคร่งขรึมมาก รูปร่างโปร่งสูงเป็นที่สะดุดตาแก่คนทุกคนที่พบผ่านเมียงมองผ่านเข้ามา รูปหน้าอย่างนี้เองบุลิศคิดเสมอว่าเทพบุตรเทวดาปั้นแต่งให้เขามาเกิดเป็นบุตรชายของเขาและภรรยา
คงเป็นเทพบุตรจุติลงสู่แดนดิน เมื่อชาติที่แล้วคงทำบุญกุศลอย่างยิ่งยวดทีเดียวที่ได้สรีระทุกสิ่งทุกอย่างงดงามราวกับสลักปั้นแต่งมาเป็นตัวตนคนๆหนึ่ง บุรัณเองก็ชอบทำบุญ รวมทั้งภรรยาด้วย เมื่อว่างเว้นจากธุรกิจก็แวะเข้าไปทำสังฆทาน ไหว้พระสวดมนต์
“ ค่ะ ดิฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เป็นความอาภัพของลูกหรือเปล่า”
“ ผมเองก็ไม่ม
