เมื่อมาถึงเมืองหลวง เหลียนฮวาไม่เพียงไม่ถูกให้พักอยู่ในกองทัพเช่นพลทหารคนอื่น แต่หยางหย่งเล่อกลับพานางมาพักอยู่ในตำหนักของเขา และยังจัดแจงของมีค่า พร้อมนางกำนัลคอยรับใช้ดูแลนาง โดยที่ไม่สนใจเลยว่าคนอื่นจะมองว่าอย่างไร "ท่านอ๋องไม่เห็นจำเป็นต้องให้หม่อมฉันมีนางกำนัลข้างกายเลย หรือจะให้หม่อมฉันพักอยู่ที่ในกองทัพก็ยังได้ ของทั้งหลายนี้หม่อมฉันรู้สึกว่ามันเกินไปหรือไม่ เหตุใดพระองค์ถึงได้ดีกับหม่อมฉันนัก" เหลียนฮวาบอกเขาในขณะที่กำลังกวาดมองทั่วทั้งห้อง ที่ถูกจัดวางไว้อย่างสวยงามเพื่อตนเอง นางมีเตียงกว้างและบ่อน้ำร้อนส่วนตัว หยางหย่งเล่อยังมอบนางกำนัลที่มีวรยุทธ์ล้ำเลิศไว้ข้างกายนางอีกถึงแปดคน แน่นอนว่าเหลียนฮวาไม่ทราบถึงความสามารถนี้ของพวกนาง "ทำไมหรือ เจ้าอยากไปอยู่ไกลหูไกลตาข้า เพื่อที่จะแอบหนีไปอยู่กับผู้ใด" เหลียนฮวามองจ้องเขา ก่อนที่จะตีสีหน้าจริงจัง นางเดินไปหยุดอยู่ยังเบื้องหน้าของอ