“ พี่หมวดเก่งจ๋า วันนี้อยู่คุยกับเรไรหน่อยได้ไหมจ๊ะ ไม่ได้เจอกันนาน เรไรมีเรื่องคุยด้วยเยอะแยะเลย นะ ” เรไรส่งออดอ้อนยั่วยวนพร้อมเบียดเสียดสีเข้ากับกายแกร่ง แค่นั้นตบะเก่งกล้าก็แตกกระเจิง เขาส่งยิ้มตาหวานฉ่ำเยิ้มให้เธอ พร้อมเอ่ยตอบเสียงพร่า
“ ได้สิ วันนี้ทางสะดวก คุยกันได้สักชั่วโมงสองชั่วโมง ”
“ งั้นไปเลยจ้ะพี่ ” ถึงแม้จะอยากได้สองหนุ่มที่มาใหม่แค่ไหน แต่ชั่วโมงนี้กายสาวมันเร่าร้อนแทบแตกระเบิด เอาของเคย ๆ ก่อนดีกว่า สองคนนั้นเอาไว้หาทางวันหลัง เธอจูงมือผู้หมวดเก่งกล้าเดินออกไปจากตรงนั้น เมฆากับตะวันงงเป็นไก่ตาแตก รีบเรียกเขาไว้
“ อ้าว เฮ้ย พี่เก่ง จะไปไหนน่ะ จะทิ้งพวกผมไปดื้อ ๆ แบบนี้อะนะ ”
เก่งกล้าสะดุ้ง ความหื่นมันขึ้นตา เลยทำให้ลืมว่าเอาน้องมาด้วย เขาหันไปบอกเรไรให้ยืนรอแล้วเดินกลับมาหาสองหนุ่ม พร้อมกับกระซิบเบา ๆ
