สักห้านาทีเธอก็เดินตามมาพร้อมสวมผ้าถุงกับเสื้อแขนกุด ผมยาวสยายดกดำปล่อยยาวถึงกลางหลัง ทำให้ใบหน้าสวยหวานนั้นยิ่งน่ามองมากขึ้น เธอยื่นกางเกงขาก๊วยกับเสื้อยืดให้เขา
“ อันนี้ของพ่อจ้ะ เสื้อ บัวตองเลือกที่ใหญ่ที่สุดแล้ว ผู้หมวดน่าจะใส่ได้ ” พลันนั้นก็มีเสียงเรียก
“ บัวตองเอ๊ย ” ทั้งสองสะดุ้งเฮือก
“ จ๋าพ่อ ”
“ จะนอนยังก่า ปิดไฟนอกชานให้พ่อที มันแหย่ตา ”
“ จ้ะ ๆ ” ผู้หมวดหนุ่มเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกมุมหนึ่งอย่างรวดเร็วแล้วพับไว้ จากนั้นก็เดินกลับมาที่เดิม บัวตองที่รีบไปปิดไฟตามที่พ่อทำให้บริเวณนั้นมืดสนิท
เธอเดินกลับมาที่นอกชาน จุดเดิมที่มีผู้หมวดหนุ่มนั่งรอ พลันนั้นกายสาวก็ถูกรัดด้วยอ้อมแขนแข็งแรงแนบแน่น
“ อุ๊ย ผู้หมวด ” เธออุทานเบา ๆ เพราะกลัวพ่อได้ยิน
“ เอ้า นี่บัวตองเหรอ ผมขอ
