รุ่งเช้า เหล่าเสืออากาศทั้งยี่สิบนายที่ได้เตรียมการไว้ก็ตื่นเต้นคึกคัก มีความพร้อมทั้งกายและใจเป็นอย่างดี ภูผาเรียกทีมมานัดแนะซักซ้อมตามแผนอีกครั้งในตอนเช้า
“ เครื่องจะบินไปส่งเราที่จุดนี้ ทุกคนจะโดดร่มลงมาแล้วมาพร้อมกันบริเวณใต้เนินฝั่งตะวันออก จุดนี้มีความสูงชัน ภูมิประเทศเป็นเนิน ทางค่ายของเล่าตงจะมองไม่เห็น พวกเราจะรอจนกว่าจะครบทีมที่นี่ เลทสุดให้หนึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นเราจะไม่รอ หากมีเหตุขัดข้องฉุกเฉินทำให้ล่าช้าไปกว่านั้น หรือเหตุสุดวิสัยห้ามตามเข้าไปเด็ดขาด ให้หาทางกลับออกมาเลย มันเสี่ยงมากหากคุณไม่มีทีม ” ทุกคนพยักหน้ารับรู้ หมวดภูผาจึงพูดต่อ
“ เราจะใช้เวลาประมาณแปดชั่วโมงเดินเท้าจากเนินนี้ไปยังค่ายของไอ้เล่าตง จะถึงค่ายมันตีสี่ไม่เกินตีห้า จากนั้นเราจะซุ่มและลาดตระเวนอยู่รอบนอกจนถึงตีห้าอีกวันเพื่อดูการผลัดกะเวรยามของมัน สำรวจและเก็บรายละเอีย
