Chapter .11 **พายุตั้งเค้าก่อนที่ฝนจะตก**
มณีรินกำลังตัดสินใจครั้งสำคัญ เธอเตรียมเอกสารหลายอย่าง และกำลังใคร่ครวญครั้งสุดท้าย...เธอจะอยู่อย่างนี้ไม่ได้ เมื่อผู้ชายคนนั้นคอยทับถมดูแคลน ถึงเขาจะเป็นผู้ชายที่ได้ความสาวสดของเธอไป แต่เขาก็ไม่สิทธิ์มาทับถม เขาไม่มีสิทธิ์ในร่างกายของเธอเลยเมื่อเขาเป็นแค่นายจ้างไม่ใช่เจ้าของหัวใจ
“เธอคิดจะทำอะไรริน?” เสียงตวาดดังก้องกับร่างสูงใหญ่ที่ยืนค้ำอยู่ด้านหน้า เขาไปเร็วมาเร็ว พรวดพลาดเข้ามาในห้องของเธอแบบไร้มารยาท ถืออภิสิทธิ์คิดว่าเป็นบ้านของตัวเองหรือไร...จะเข้าออกห้องไหนเลยไม่ต้องมีความเกรงใจ
“คุณเคาะประตูเป็นไหมคะ? นี่ห้องนอนส่วนตัวของริน ขออนุญาตสักคำก่อน ทำเป็นไหมคะ”
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง ทำเป็นสั่งสอนฉันเรื่องมารยาทหน่อยเลย เธอคิดจะทำอะไร เอาเอกสารพวกนี้ออกมาเพื่อ?!!”
“พาสปอร์ต กับเอกสารของริน รินก็ต้องเอามาตรวจเช็คสิคะ รินไม่ใช่คนบ้านนี้เมืองนี
