“ลูก้า วันนี้จะไปน้ำพุเทรวี่นะ ไปปิกนิกที่นั่น และเดี๋ยวเค้าจะทำคลับแซนวิชกับครู!!” เสียงคุยโอ่เมื่อเดินผ่านลูก้า บอดี้การ์ดหนุ่มที่เป็นคนคอยดูแลวินเซ้นต์ ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้น เหมือนกับไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ได้ยินคือความจริง
“ครู... ทำบิสกิตวันนี้เลยได้ไหมอะ? เค้าอยากทำ... ครูบอกง่ายๆ เองนี่ นะๆ ทำวันนี้เลยนะ” เสียงคุยแจ๋วๆ ของเด็กที่เคยดื้อสุดๆ อังเดรยกชายผ้าขึ้นซับหัวตา เมื่อจู่ๆ น้ำตาก็ไหลเอ่อออกมาดื้อๆ เขาอยากให้คุณหนูเป็นเช่นนี้ทุกวัน เป็นเด็กร่าเริงเหมือนคนอื่นๆ ไม่ใช่เด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง แผดเสียงแวดๆ และทำลายข้าวของยามที่มีคนทำอะไรไม่ถูกใจ
“ขอดูก่อนนะวิน...มีของครบไหม? ถ้ามีทำก็ได้ไม่ยากอะไรนี่” มณีรินรับคำ เธอหมุนตัวมองหาอุปกรณ์การทำ เมื่อครัวกว้างใหญ่ทันสมัยมีของครบ
“อังเดร...เค้าจะทำขนมอบ มีแป้งไหมคร๊าฟ” วินเซ้นต์ยิ้มแป้น เขาโบกมือเรียกพ่อบ้านวัยเก๋าไหวๆ เมื่อเห็นอังเดรเดินผ่านเ
