Demon Talk
สามวันกับการหายไปของซารังโดยไร้การติดต่อ ไม่ว่าผมจะโทรไปเท่าไหร่ก็โทรไม่ติดสักสายเดียว ลูกน้องของผมทุกคนได้แต่ส่ายหน้าทุกครั้งที่ผมถามว่าเจอเธอบ้างมั๊ย
...สามวันที่ผ่านมาผมไม่มีสมาธิทำอะไรเลย
"แม่ง!"
เป็นครั้งแรกที่ผมโมโหมากถึงขั้นลงมือทำลายข้าวของในห้อง ทุกอย่างบนโต๊ะและบนชั้นถูกกวาดลงมาจนกระจัดกระจายเต็มพื้นเพื่อระบายอารมณ์
ก็อกๆๆ!
"นายครับ!"
"อะไร!"
ผมตวาดถามสตีฟที่เคาะประตูอยู่ข้างนอกด้วยความหงุดหงิดก่อนจะยกมือเสยผมลวกๆและเดินมาเปิดประตู
"มีอะไรวะ?"
"คุณหนูซารังกลับมา..."
ผมไม่สามารถรอให้สตีฟพูดจบได้ก็รีบเดินบันไดลงมา ภาพที่เห็นคือซารางยังคงสบายดีแถมมีรอยยิ้มบนใบหน้า ยิ่งไปกว่านั้นบนโต๊ะตรงหน้าเธอมีถุงมากมายเต็มไปหมด
...หนีไปเที่ยวที่ไหนมาวะ!
"ไปไหนมา!"
ผมกระชากแขนเธอด้วยความรุนแรง ร่างบางปลิวเข้ามาปะทะอกผมก่อนที่เธอจะนิ่วหน้าเล็กน้อยและพยายามแกะมือผมที่กำรอบข้
