คำพูดของเขาทำให้ปาลิดาหน้าแดงแก้มแดงจนไปถึงใบหู “คุณครูที่น่ารัก” แค่เขาบอกแบบนั้นเธอก็อายม้วนต้วนจนไม่กล้าสบสายตาของแม่ที่มองมาอย่างจับผิดปนเอ็นดู และสายตาของผู้เป็นพ่อที่ทำให้ปาลิดาต้องก้มหน้างุดเพราะกำลังร้อนเป็นไฟ ถ้าไม่ติดว่ามีงานที่ต้องทำมีหวังตอนนี้ระเบิดได้ลงตรงหน้าบ้านเธอแน่ แต่ว่าสิ่งที่เธอได้ยินต่อจากนั้นกลับไม่ใช่สิ่งที่เธอคิดไว้
“อืม.. ไปดูเขาวิดปลาด้วยกันก็ได้ ยายจันทร์แกบ่นคิดถึงหนูปลาอยู่น่ะ แกว่าดอกโสนที่บ้านแกเยอะหนูปลาไม่อยู่ก็เลยไม่มีใครไปเก็บให้ นี่ในท้องร่องก็คงมีสายบัวอยู่บ้าง ถ้าหนูปลาไปด้วยแกต้องได้แกงส้มสายบัวกับดอกโสนสักหม้อนึงแน่ๆ”
“ดีเลยจ้ะพ่อ ไปด้วยกันนะคะเบน เดี๋ยวจะพาไปเก็บดอกโสน”
สีหน้าและท่าทางของปาลิดาเหมือนจะพูดกับผู้ใหญ่ชาลีมากกว่าที่จะพูดกับเขา แต่ถึงกระนั้นเบนจามินก็ยิ้มรับพร้อมทำราวกับสนใจในสิ่งที่เธอพูดนักหนา ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าพ่อลูกคู่นี้กำลั
