Chapter 13 ลองอีกครั้ง

1125 คำ

Tubtim part พี่ปั้นหลับคอพับเป็นที่เรียบร้อย ฉันปิดเตาแก๊สปิกนิกจากนั้นก็เก็บทุกอย่างเข้าครัว ก่อนที่จะเดินกลับมาดูคนเมาที่เอาแต่พึมพำอะไรก็ไม่รู้ “พี่ปั้นลุก เดี๋ยวทิมเดินไปส่งที่ห้อง” ฉันเขย่าตัวอาสาเดินไปส่ง ไม่อยากให้พี่ปั้นนอนฟุบอยู่แบบนี้กลัวว่าพรุ่งนี้ตื่นมาจะปวดไปทั้งตัว แต่... “ไม่ไป!” พูดไม่พอยังสะบัดมือฉันทิ้งอีก “เธอแม่งใจร้ายทำกับฉันได้ลงคอ เห็นฉันโง่รึไงห๊ะ!” “ทิมยังไม่ได้พูดว่าพี่ปั้นโง่เลยนะ” เมาแล้วประสาทกลับรึไง “เธอพูด วันนั้นเธอพูดว่าฉันโง่!” “วันไหนคะ” ถ้าพูดลับหลังบ่อยเลยแหละ แต่ต่อหน้าไม่น่าจะเคยนะ “วันที่เธอบอกว่าโดนหมากัดไง ฉันรู้นะว่าเธอโกหก คนที่ทำให้คอเธอเป็นรอยไม่ใช่หมาแต่เป็นฉันใช่ไหมล่ะ” ได้ยินคำถามฉันก็ได้แต่เงียบพูดไม่ออก คิดไม่ถึงว่าพี่ปั้นจะรู้แล้วว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้น “พี่เมามากแล้วรีบเข้านอนดีกว่าค่ะ” เลือกไม่ตอบดึงคนเมาลุกแล้วลากเข้าห้องอย่างท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม